دنياي شبكه

يكي از توليد كنندگان مطرح در زمينه توليد تجهيزات شبكه كمپاني ميكروتيك است كه توليد محصولات با كيفيت و البته با قيمت مناسب از اهداف اين شركت به شمار مي رود. اين شركت نيز همانند شركت هاي ديگري نظير سيسكو براي اشتراك گذاري فايل ها از پروتكل TFTP استفاده مي كنند.

 TFTP سرور چيست؟

پروتكل TFTPمخفف عبارت Trivial File Transfer Protocol كه يك پروتكل انتقال فايل در شبكه هاي كامپيوتري است و براي اولين با در سال 1980 مورد استفاده قرار گرفت. در واقع اين پروتكل نقش بسزايي را در پيشرفت شبكه هاي اينترنتي بر عهده داشت.

TFTP بر اساس پروتكل UDP كه يك پروتكل ارسال داده است اجرا مي شود. اين پروتكل بيشتر براي دستگاه هاي نظير روتر، سوئيچ شبكه استفاده مي شود كه يكي از كاربردهاي آن Boot كردن همين دستگاه ها است.

نرم افزار TFTPD، ابزاري كاربردي براي TFTP سرور:

TFTP Server يكي از متداول ترين ابزارها براي انتقال فايل در سيستم عامل سوئيچ ها و روترهاست. نرم افزار TFTPD يك نرم افزار آسان و كاربردي است كه علاوه بر TFTP سرور قابليت ارائه ساير سرويس ها نظير SNTP Server ،Syslog Server ،DNS Server و DHCP Server را برعهده دارد.

راه اندازي TFTP سرور در ميكروتيك:

پروتكل TFTP مشابه پروتكل FTP است كه كار ارسال فايل را در ميكروتيك انجام مي دهد. پس مي توان گفت راه اندازي سرور FTP در ميكروتيك همان راه اندازي TFTP سرور در ميكروتيك است. براي اين كار ابتدا يك فولدر به نام TFTP Server بسازيد و تمام فايل هاي مورد نظر خود را در آن كپي كنيد. سپس مراحل زير را دنبال كنيد:

از برنامه Winbox كه يك برنامه بسيار كاربردي براي پيكربندي روترهاي ميكروتيك است استفاده مي شود. در سمت چپ اين برنامه بر روي گزينه File كليك كنيد، سپس پنجره اي به نام File List باز مي شود. فولدري كه قبلا ساخته بوديد را در اين قسمت Drag and Drop كرده و آن را در File List رها كنيد. امكان داره كمي طول بكشه پس منتظر بمانيد.

 به طور كل نرم افزار Winbox يك برنامه بسيار عالي از كمپاني ميكروتيك براي كاربران ويندوز است كه داراي قابليت هاي نظير:

• در واقع مي‌توان گفت برنامه كاربردي اين شركت براي كاربران ويندوز، Winbox است.
• يك برنامه تخصصي براي روتر هاي ميكروتيك است
• امكان ذخيره اطلاعات بعد از وارد شدن در قسمت تنظيمات
• امكان جستجو در فايل‌هاي وارد شده
• قابليت اطمينان
• رمزنگاري داده‌ها
• قابليت ريست كردن اطلاعات
• امكان آپديت شدن برنامه به صورت اتومات
• و ساير موارد

لازم به ذكر است كه اين كمپاني توانسته با استفاده از اين برنامه با سيسكو رقابت نمايد..

منبع : راه اندازي TFTP سرور در ميكروتيك

يكي از توليد كنندگان مطرح در زمينه توليد تجهيزات شبكه كمپاني ميكروتيك است كه توليد محصولات با كيفيت و البته با قيمت مناسب از اهداف اين شركت به شمار مي رود. اين شركت نيز همانند شركت هاي ديگري نظير سيسكو براي اشتراك گذاري فايل ها از پروتكل TFTP استفاده مي كنند.

 TFTP سرور چيست؟

پروتكل TFTPمخفف عبارت Trivial File Transfer Protocol كه يك پروتكل انتقال فايل در شبكه هاي كامپيوتري است و براي اولين با در سال 1980 مورد استفاده قرار گرفت. در واقع اين پروتكل نقش بسزايي را در پيشرفت شبكه هاي اينترنتي بر عهده داشت.

TFTP بر اساس پروتكل UDP كه يك پروتكل ارسال داده است اجرا مي شود. اين پروتكل بيشتر براي دستگاه هاي نظير روتر، سوئيچ شبكه استفاده مي شود كه يكي از كاربردهاي آن Boot كردن همين دستگاه ها است.

نرم افزار TFTPD، ابزاري كاربردي براي TFTP سرور:

TFTP Server يكي از متداول ترين ابزارها براي انتقال فايل در سيستم عامل سوئيچ ها و روترهاست. نرم افزار TFTPD يك نرم افزار آسان و كاربردي است كه علاوه بر TFTP سرور قابليت ارائه ساير سرويس ها نظير SNTP Server ،Syslog Server ،DNS Server و DHCP Server را برعهده دارد.

راه اندازي TFTP سرور در ميكروتيك:

پروتكل TFTP مشابه پروتكل FTP است كه كار ارسال فايل را در ميكروتيك انجام مي دهد. پس مي توان گفت راه اندازي سرور FTP در ميكروتيك همان راه اندازي TFTP سرور در ميكروتيك است. براي اين كار ابتدا يك فولدر به نام TFTP Server بسازيد و تمام فايل هاي مورد نظر خود را در آن كپي كنيد. سپس مراحل زير را دنبال كنيد:

از برنامه Winbox كه يك برنامه بسيار كاربردي براي پيكربندي روترهاي ميكروتيك است استفاده مي شود. در سمت چپ اين برنامه بر روي گزينه File كليك كنيد، سپس پنجره اي به نام File List باز مي شود. فولدري كه قبلا ساخته بوديد را در اين قسمت Drag and Drop كرده و آن را در File List رها كنيد. امكان داره كمي طول بكشه پس منتظر بمانيد.

به طور كل نرم افزار Winbox يك برنامه بسيار عالي از كمپاني ميكروتيك براي كاربران ويندوز است كه داراي قابليت هاي نظير:

• در واقع مي‌توان گفت برنامه كاربردي اين شركت براي كاربران ويندوز، Winbox است.
• يك برنامه تخصصي براي روتر هاي ميكروتيك است
• امكان ذخيره اطلاعات بعد از وارد شدن در قسمت تنظيمات
• امكان جستجو در فايل‌هاي وارد شده
• قابليت اطمينان
• رمزنگاري داده‌ها
• قابليت ريست كردن اطلاعات
• امكان آپديت شدن برنامه به صورت اتومات
• و ساير موارد

لازم به ذكر است كه اين كمپاني توانسته با استفاده از اين برنامه با سيسكو رقابت نمايد.

منبع : راه اندازي TFTP سرور در ميكروتيك

پيشرفت‌هاي اخير اتصال به شبكه با استفاده از حالت breakout با در دسترس قرار دادن پورت‌هاي پرسرعت جديد روي سوئيچ‌هاي شبكه، روترها و ساير تجهيزات ارتباطي، اهميت بيشتري پيدا كرده است. حالت Breakouts به اين پورت هاي پر سرعت جديد اجازه مي دهد تا با پورت هاي كم سرعت ارتباط برقرار كنند.

 breakout در تجهيزات شبكه چيست؟

Breakout ها اتصال بين دستگاه هاي شبكه با پورت هايي كه داراي سرعت متفاوت هستند را فعال مي كنند و در عين حال از پهناي باند پورت به طور كامل استفاده مي كنند. حالت Breakout در تجهيزات شبكه (سوئيچ‌ها، روترها و سرورها) راه‌هاي جديدي را براي كاربران شبكه باز مي‌كند تا با سرعت تقاضاي پهناي باند، همگام شوند. با افزودن پورت‌هاي پرسرعتي كه از breakout پشتيباني مي‌كنند، كاربران مي‌توانند چگالي پورت در سوئيچ را افزايش دهند و به‌ طور تدريجي امكان ارتقاء به نرخ داده‌هاي بالاتر را فراهم كنند.

حالت breakout چيست؟

حالت Breakout زماني است كه يك پورت پرسرعت و كاناليزه شده در يك دستگاه شبكه به چندين پورت كم سرعت تقسيم مي شود كه هر كدام به چندين دستگاه شبكه وصل مي شوند. به عنوان مثال، سوئيچ با پورت هاي 400G را مي توان به پورت هاي 100G متصل كرد. شكل زير حالت Breakout را از پورت 400G به 100G نشان مي دهد.

آيا مي توان هميشه از Breakout استفاده كرد؟

Breakout هميشه شامل اتصال يك پورت كاناليزه شده به چندين پورت كاناليزه يا كاناليزه نشده است. پورت هاي كاناليزه هميشه به صورت فاكتورهاي چند خطي مانندQSFP+، QSFP28  QSFP56، QSFP28-DD و QSFP56-DD پياده سازي مي شوند. به طور معمول، پورت هاي كاناليزه نشده به صورت فاكتورهاي تك كانالي، از جمله SFP+، SFP28 و SFP56 پياده سازي مي شوند. برخي از انواع پورت ها، مانند QSFP28، بسته به موقعيت، مي توانند در هر دو طرف قرار گيرند.

به طور كلي، براي انتقال دهنده هاي Breakout، خطوط نوري برابر با خطوط الكتريكي است. با اين حال، برخي از انتقال دهنده ها داراي gearboxe هايي هستند كه امكان تبديل نرخ را فراهم مي‌كنند و در نتيجه خطوط نوري كاهش مي‌يابد. به عنوان مثال، انتقال دهنده هاي QSFP-28 100G جديد داراي 1 خط نوري 100G هستند و ASIC در انتقال دهنده، 4 خط NRZ 25GHz الكتريكي را به 1 خط PAM4 50 GHz نوري تبديل مي كند.

همچنين، برخي از انتقال دهنده هاي چند خطي به دليل محدوديت هاي اجراي ASIC در فرستنده، قادر به جدا كردن نيستند. براي مثال، تنها يك مدار CDR (Clock Data Recovery) براي يك خط در يك انتقال دهنده چند خطي مي تواند وجود داشته باشد، بنابراين از عملكرد كاناليزه شدن جلوگيري مي كند.

علاوه بر اين، برخي از انتقال دهنده ها، از چندين طول موج نوري روي يك فيبر واحد استفاده مي‌كنند. به خاطر اينكه پيچيدگي جدا كردن طول موج هاي متفاوت در اين خطوط امكانپذير نمي باشد.

همچنين، برخي از انتقال دهنده هايي مانند QSFP-100G-SR-BD و QSFP-40G-SR-BD، حتي با وجود اينكه داراي خطوط نوري 2x50G (2x25G-PAM4) و 2x20G هستند روي فيبر دوبلكس كار مي‌كنند و قابليت شكست ندارند زيرا آنها براي Breakout طراحي نشده اند.

چه گونه هايي از Breakout در دسترس است؟

Breakout به صورت فيزيكي با كابل ها يا گيرنده ها اجرا مي شود. برخي از اين آپشن ها عبارتند از breakout DACs، breakout AOCs و گيرنده ها.

• Breakout DACs:

كابل‌هاي متصل مستقيم (DAC) طول ثابتي دارند و از كابل‌هاي دوگانه مسي متعدد ساخته شده‌اند. آنها معمولاً 1 تا 5 متر در پيكربندي غيرفعال و 7 تا 10 متر طول در پيكربندي فعال دارند و شامل ماژول هايي هستند كه همانطور كه در تصوير بالا نشان داده شده است به پورت هاي تجهيزات متصل مي شوند.

• Breakout AOCs:

كابل‌هاي نوري فعال (AOCs) طول ثابتي دارند و از كابل‌هاي نوري Multiple، معمولاً 1 تا 25 متر ساخته مي‌شوند و شامل ماژول‌هايي هستند كه به پورت‌هاي تجهيزات شبكه، همانطور كه در تصوير بالا نشان داده شده است، متصل مي‌شوند.

• Transceivers يا انتقال دهنده ها:

انتقال دهنده ها مي توانند از فيبر سينگل مد (SMF) يا فيبر مالتي (MMF) در صورت جفت شدن با كابل Breakout پشتيباني كنند.

كدام ماژول ها از breakout پشتيباني مي كنند؟

در حالت مالتي مد:

• QSFP-40G-SR4 به 4x SFP-10G-SR
• QSFP-40G-CSR4 به 4x SFP-10G-SR
• QSFP-100G-SR4 به 4x SFP-25G-SR
• QDD-2x100G-SR4 به 2x QSFP-100G-SR4

در حالت سينگل مد:

• QSFP-4x10G-LR4 به 4x SFP-10G-LR
• QSFP-100G-PSM4 به 4x SFP-25G-LR
• QDD-2x100G-LR4 به 2x QSFP-100G-LR4
• QDD-2x100G-CWDM4 به 2x QSFP-100G-CWDM4
• QDD-400G-DR4 به 4x QSFP-100G-DR
• QDD-4x100G-FR به 4x QSFP-100G-FR
• QDD-4x100G-LR به 4x QSFP-100G-LR

زايا و معايب Breakout:

مزاياي Breakout:

• چگالي بيشتر: به عنوان مثال، در يك سوئيچ بريك اوت، 36 پورت QDD مي تواند چگالي سه برابري نسبت به سوئيچي با پورت هاي downlink تك لاين را فراهم كند. بنابراين با استفاده از تعداد سوئيچ كمتر، تعداد اتصالات يكساني حاصل مي شود.
• دسترسي به رابط هاي با سرعت كمتر. به عنوان مثال، انتقال دهنده QSFP-4X10G-LR-S مي تواند يك سوئيچ را با درگاه هاي QSFP را به 4 ماژول  10G LR در هر پورت متصل كند.
• صرفه اقتصادي. به دليل نياز كمتر به تجهيزات رايج از جمله شاسي، كارت، منبع تغذيه، فن و …

معايب Breakout:

• استراتژي جايگزيني دشوارتر: هنگامي كه يكي از پورت هاي انتقال دهنده هاي بريك اوت، AOC يا DAC خراب مي شود، نياز به تعويض كل انتقال دهنده يا كابل دارد.
• غير قابل تنظيم: در سوئيچ‌هايي كه لينك‌هاي يك خطي دارند، هر پورت به صورت جداگانه پيكربندي مي‌شود. به عنوان مثال، يك پورت جداگانه مي تواند 10G، 25G يا 50G باشد و مي تواند هر نوع انقال دهنده، AOC يا DAC را بپذيرد. يك پورت QSFP در حالت Breakout نياز به رويكرد گروهي دارد، كه در آن تمام رابط‌هاي يك گيرنده يا كابل از يك نوع هستند.

بريك اوت (breakout) و ريداندنسي(redundancy):

Breakout اتصال ريداندنت را فعال مي كند. براي مثال تصوير زير را در نظر بگيريد كه فرستنده‌هاي QSFP28 100G را در پورت‌هاي سوئيچ و سرور نشان مي‌دهد، جايي كه خطوط 4x25G هر انتقال دهنده به اتصالات 50G (2x25G) تقسيم مي‌شوند. قابليت breakout اتصال اضافي 50G بين سوئيچ ها و سرورها را فراهم مي كند.

منبع : breakout در تجهيزات شبكه چيست و چگونه از آن استفاده كنيم

هنگامي كه در حال راه‌اندازي Wi-Fi در خانه يا محل كار هستيد، ممكن است با بسياري از اصطلاحات و مفاهيم فني شبكه مواجه شويد كه درك آنها برايتان كمي دشوار باشد. در اين مقاله، برخي از فناوري‌هاي كليدي مرتبط با تكنولوژي هاي Wi-Fi و تأثير آن‌ها بر كاربران عادي را بررسي مي‌كنيم.

 استاندارد واي فاي IEEE 802.11:

استاندارد EEE 802.11، مجموعه‌اي از پروتكل‌ها براي پياده‌سازي ارتباطات شبكه بي‌سيم (WLAN) را از طريق Wi-Fi بين كامپيوترها، تلفن‌هاي همراه، نقاط دسترسي و ساير دستگاه‌ها در فركانس‌هاي مختلف از جمله، محدود فركانس‌هاي 2.4 گيگاهرتز، 5 گيگاهرتز و 60 گيگاهرتز را مشخص مي‌كند. باندهاي اين پروتكل ها در لايه كنترل دسترسي رسانه (MAC) و لايه فيزيكي (PHY) مدل OSI كار مي كنند.

پروتكل اصلي 802.11 (كه اكنون منسوخ شده است) در ابتدا فقط 1-2 مگابيت بر ثانيه را به همراه چند فناوري ديگر مشخص مي كرد. اما اين پروتكل به سرعت توسط 802.11b در اوايل دهه 2000 دنبال شد كه سرعت داده خام تا 11 مگابيت در ثانيه را امكان پذير مي كند و در باند 2.4 گيگاهرتز كار مي كند.

تقريباً در همان زمان، استاندارد 802.11a منتشر شد كه از رابط هوا مبتني بر OFDM استفاده مي كند. اين در باند 5 گيگاهرتز كار مي كند و حداكثر سرعت داده در آن حدود 54 مگابيت در ثانيه است كه به طور واقعي يك توان عملياتي خالص در حدود 20 مگابيت بر ثانيه را به همراه دارد.

در سال 2003، 802.11g معرفي شد كه روي باند 2.4GHz كار مي كرد، اما از همان طرح انتقال مبتني بر OFDM استفاده مي كرد كه در 802.11a استفاده مي شد. اين استاندارد حداكثر نرخ بيت لايه فيزيكي را در حدود 54 مگابيت در ثانيه يا حدود 22 مگابيت بر ثانيه ميانگين توان واقعي را امكان پذير مي كند. سخت افزار 802.11g به طور كامل با دستگاه هاي قديمي 802.11 b نيز سازگار است.

همچنين در سال 2006 استاندارد 802.11n با نام Wi-Fi 4 معرفي شد. از هر دو باند 2.4 گيگاهرتز و 5 گيگاهرتز پشتيباني مي كند. با اين حال، در آن زمان، پشتيباني از 5 گيگاهرتز اختياري تلقي مي شد. اين استاندارد از آنتن هاي چند ورودي، چند خروجي (MIMO) و حداكثر نرخ انتقال 300 مگابيت در ثانيه (يا حداكثر 450 مگابيت در ثانيه با سه آنتن) پشتيباني مي كند. 802.11n كاملاً با استانداردهاي 802.11b/g سازگار است.

در ماه دسامبر 2013، پس از يك فاصله طولاني، مشخصات 802.11ac با نام Wi-Fi 5 منتشر شد. اين يك توسعه استاندارد 802.11n بود و پشتيباني كامل از باند 5 گيگاهرتز را نيز اضافه كرد و در دو فاز يا موج منتشر شد. Wave 1 در سال 2013 منتشر شد، در حالي كه Wave 2 در سال 2016 معرفي شد. فناوري‌هاي پيشرفته‌اي مانند شكل‌دهي پرتو، MIMO چند كاربره (MU-MIMO)، جريان‌هاي فضايي بيشتر (۸ بر ۴ در ۸۰۲.۱۱n) و سايرين عملكرد واي‌فاي را تا حد زيادي بهبود بخشيدند و از نظر تئوري سرعت انتقال حداكثر ۱۳۰۰ مگابيت بر ثانيه را در هر آنتن (۸۰۲.۱۱ac) ممكن مي‌سازند.

تلاش براي بهبود سرعت بي سيم همچنان ادامه دارد. در چند سال گذشته اصلاحات متعددي در مشخصات بي سيم انجام شده است. هدف 802.11ax (Wi-Fi 6) ارائه 4 برابر توان عملياتي 802.11ac است. 802.11ay نرخ خروجي تا 20 گيگابيت در ثانيه را امكان پذير مي كند و در نظر گرفته شده است كه در طيف موج ميلي متري 60 گيگاهرتز (EHF) كار كند.

SSID و كليد WPA2:

SSID مخفف Service Set Identifier است. به زبان ساده، اين نام شبكه Wi-Fi است كه با يك نقطه دسترسي مرتبط است. برخي از SSID ها به عنوان شبكه هاي Wi-Fi باز در دسترس هستند، در حالي كه برخي ديگر محافظت مي شوند. براي اتصال به يك SSID محافظت شده، يك دستگاه Wi-Fi بايد خود را با ارائه رمز عبور صحيح احراز هويت كند.

WPA2 (مخفف Wi-Fi Protected Access 2) روش امنيتي اضافه شده به نسل فعلي نقاط دسترسي بي سيم است كه امنيت و كنترل هاي دسترسي قوي تري را فراهم مي كند. كليد WPA2 اساسا رمز عبور نقطه دسترسي بي سيم شما است.

هنگام اتصال به يك شبكه واي فاي، به وسيله نام آن شبكه را تشخيص مي دهيم كه اين نام قابل تغيير است و شما مي توانيد براي تغيير اين نام وارد تنظيمات مودم شده و به جاي گزينه “Network Name” در قسمت SSID نام شبكه را تغيير دهيد.

پس مي توان گفت يك شبكه Wi-Fi به وسيله SSID شناسايي شده و هنگامي كه روي گزينه اتصال يا connect يك شبكه بي سيم كليك مي كنيم، فهرستي از اسامي شبكه هاي واي فاي نزديك، به ما نمايش داده مي شود.

باندهاي فركانس Wi-Fi:

Wi-Fi موجود در خانه يا محل كار معمولاً در 2 باند فركانسي مجزا كار مي كند. استانداردهاي 802.11b/g/n از طيف 2400 مگاهرتز تا 2500 مگاهرتز استفاده مي كنند كه معمولاً به عنوان باند 2.4 گيگاهرتز در نظر گرفته مي شود. 802.11a/n/ac/ax از باند 4915 مگاهرتز – 5825 مگاهرتز بالاتر و تنظيم‌شده‌تر استفاده مي‌كند كه باند 5 گيگاهرتز نيز شناخته مي‌شود. هردوي اين باندها بخشي از باندهاي راديويي صنعتي، علمي و پزشكي (ISM) هستند.

در مقايسه با باند 5 گيگاهرتز، باند 2.4 گيگاهرتز طول موج بيشتري دارد و بنابراين برد بيشتري دارد، در حالي كه باند 5 گيگاهرتز فركانس بالاتري دارد، سريعتر است و مي تواند پهناي باند بالاتري را در خود جاي دهد.

به غير از Wi-Fi، بسياري از لوازم خانگي بي سيم كه به طور منظم استفاده مي شوند، از باند 2.4 گيگاهرتز نيز استفاده مي‌كنند. مانيتورهاي‌كودك، دوربين‌هاي بي‌سيم، دستگاه‌هاي بلوتوث، تلفن‌هاي بي‌سيم، اجاق‌هاي مايكروويو، Zigbee (كه در دستگاه‌هاي مدرن اينترنت اشيا استفاده مي‌شود) و غيره، همگي روي ۲.۴ گيگاهرتز كار مي‌كنند.

كانال هاي Wi-Fi و عرض كانال:

2.4 گيگاهرتز و 5 گيگاهرتز بيشتر به گروه هاي كوچكتري از محدوده فركانس به نام كانال تقسيم مي شوند كه دستگاه هاي بي سيم خاص براي ارسال يا دريافت داده استفاده مي كنند. محدوده فركانس هاي مشخص شده براي يك كانال خاص را عرض كانال مي گويند. يك كانال وسيع‌تر پهناي باند بيشتري دارد و مي‌تواند حجم بيشتري از داده‌ها را به طور همزمان (با توان بالاتر) در مقايسه با كانال باريك‌تر منتقل كند.

در مجموع 14 كانال در محدوده 2.4 گيگاهرتز (شماره هاي 1 تا 14) تعيين شده است، با فاصله 5 مگاهرتز از يكديگر، به جز فضاي 12 مگاهرتز بين كانال هاي 13 و 14. در حالي كه 802.11b بر اساس طيف گسترده توالي مستقيم (DSSS) بود.

مدولاسيون و با استفاده از عرض كانال 22 مگاهرتز، 802.11g/n بر اساس مدولاسيون OFDM است و از عرض كانال 20 مگاهرتز استفاده مي كند. با اين حال، در هر دو مورد، باند 2.4 گيگاهرتز حداكثر تا 3 كانال غير همپوشاني را امكان پذير مي كند.

كشورها قوانين تنظيمي خود را براي كانال هاي مجاز مشخص مي كنند. كانال هاي 1 تا 11 براي استفاده در سراسر جهان در دسترس هستند. كانال هاي 12 و 13 در آمريكاي شمالي مجاز نيستند (به استثناي برخي موارد)، در حالي كه كانال 14 منحصراً در ژاپن در دسترس است.

بنابراين، با توجه به در دسترس بودن در سراسر جهان، كانال‌هاي 1، 6 و 11 تنها كانال‌هايي هستند كه مي‌توانيد از بين آنها همپوشاني داشته باشيد. بهتر است بدانيد جفت‌هاي كانال مانند (2، 7، 12) يا (3، 8، 13) نيز همپوشاني ندارند، اما كانال‌هاي 12 يا 13 براي استفاده در ايالات متحده در دسترس نيستند.

پيوند كانال‌ها (Channel Bonding):

استانداردهاي IEEE 802.11n (براي باند 2.4 گيگاهرتز) و 802.11ac/ax (براي باند 5 گيگاهرتز) مقرراتي را براي تركيب تا 2، 4 يا 8 كانال 20 مگاهرتز براي تشكيل كانال هاي گسترده تر 40 مگاهرتز، 80 مگاهرتز يا 160 در نظر گرفته اند. اين به عنوان پيوند كانال نيز شناخته مي شود. از آنجايي كه كانال‌هاي وسيع‌تر امكان خروجي بالاتر را مي‌دهند، پيوند كانال امكان انتقال سريع‌تر داده‌ها را فراهم مي‌كند. اما تعداد كانال‌هاي غير همپوشاني احتمالي را نيز كاهش مي‌دهد.

802.11n امكان تركيب كانال هايي با عرض حداكثر 40 مگاهرتز در باند 2.4 گيگاهرتز را فراهم مي كند. اين به طور قابل توجهي نرخ انتقال داده را در باند 2.4 گيگاهرتز افزايش مي دهد. اما اين نيز يك مبادله با تعداد كانال هاي غير همپوشاني است، زيرا كانال هاي محدودي در باند 2.4 گيگاهرتز وجود دارد.

بنابراين اتصال كانال عملي تر است و در باند 5 گيگاهرتز توصيه مي شود، در مكان هايي كه تعداد كافي كانال در دسترس است. 802.11ac امكان اتصال كانال تا عرض 160 مگاهرتز در 5 گيگاهرتز را فراهم مي كند و نرخ انتقال پهناي باند بالاتري را امكان پذير مي كند.

تداخلWi-Fi:

هنگامي كه دو يا چند سيگنال راديويي نزديك كه در يك محدوده فركانس مشترك كار مي كنند با يكديگر برخورد مي كنند، به آن همپوشاني مي گويند. و هنگامي كه چندين سيگنال راديويي با يكديگر همپوشاني دارند، باعث تداخل مي شود. تداخل باعث تأخير مي شود، كه ممكن است به سرعت آپلود و دانلود كندتر ترجمه شود، حتي زماني كه سيگنال Wi-Fi قوي داريد.

دستگاه‌هاي Wi-Fi و نقاط دسترسي ممكن است در معرض سه نوع تداخل قرار گيرند اين تداخل ها عبارتند از:

• تداخل كانال مشترك (CCI):

هنگامي كه دو يا چند دستگاه Wi-Fi مجاور كه در يك كانال كار مي كنند سعي مي كنند به طور همزمان با نقاط دسترسي مربوطه خود ارتباط برقرار كنند، باعث تداخل كانال مشترك مي شود. در تداخل كانال مشترك، هر دستگاه Wi-Fi بايد به نوبت اطلاعات را ارسال يا دريافت كند (IEEE 802.11 از CSMA/CA براي انتقال بسته استفاده مي كند).

بنابراين در Co-Channel Interference، عملكرد شبكه توسط زمان انتظار مانع مي شود، اما پهناي باند مديريت مي شود. هر دستگاه در نهايت فرصتي براي برقراري ارتباط با نقطه دسترسي مربوط به خود پيدا مي كند. بنابراين، تا زماني كه تعداد قابل توجهي از دستگاه‌ها در يك كانال مشترك نباشند، تداخل كانال مشترك باعث تاخيرهاي قابل توجهي در شبكه‌هاي Wi-Fi نمي‌شود.

• تداخل كانال مجاور (ACI):

تداخل كانال مجاور زماني ايجاد مي‌شود كه دو يا چند دستگاه Wi-Fi مجاور كه روي كانال‌هاي همپوشاني مجاور كار مي‌كنند، سعي مي‌كنند همزمان با هم ارتباط برقرار كنند. اين نوع تداخل باعث ايجاد نويز ناخواسته مي شود. سيگنال‌هاي نقطه دسترسي A توسط سيگنال‌هاي نقاط دسترسي همسايه B، C و غيره مختل مي‌شوند.

در نتيجه، همه شبكه‌هاي تعاملي ممكن است افت بسته‌ها را تجربه كنند و نياز به ارسال مجدد بسته‌هاي از دست رفته داشته باشند، در نتيجه باعث تاخير در شبكه مي‌شود.

ACI در مقايسه با CCI بدتر است، زيرا در مورد CCI، كانال Wi-Fi مشترك به صورت داخلي در بين دستگاه ها مديريت مي شود. اما در مورد ACI، تداخل توسط دستگاه‌هاي Wi-Fi ديگري كه در كانال‌هاي مختلف كار مي‌كنند ايجاد مي‌شود و نمي‌توان آن را مديريت كرد. بنابراين خود را به عنوان نويز ناخواسته نشان مي دهد.

• تداخل هاي غير Wi-Fi:

همانطور كه قبلا ذكر شد، بسياري از دستگاه‌هاي بي‌سيم ديگر (مانند مانيتور كودك، دستگاه‌هاي بلوتوث، اجاق‌هاي مايكروويو يا دوربين‌هاي بي‌سيم) وجود دارند كه در باند 2.4 گيگاهرتز كار مي‌كنند. هنگامي كه اين دستگاه ها در محدوده يك يا چند شبكه Wi-Fi هستند و سعي مي كنند همزمان با دستگاه هاي Wi-Fi مجاور ارتباط برقرار كنند، تداخل ايجاد شده تداخل غير واي فاي ناميده مي شود.

تداخل غير واي فاي بدترين نوع تداخلي است كه دستگاه هاي واي فاي و نقاط دسترسي ممكن است با آن مواجه شوند. اين نوع تداخل توسط دستگاه هايي ايجاد مي شود كه در محدوده فركانسي مشابه دستگاه هاي Wi-Fi (2.4 گيگاهرتز) كار مي كنند، اما با استانداردهاي IEEE 802.11 مطابقت ندارند و از پروتكل هاي يكساني پيروي نمي كنند.

تداخل غير واي فاي كاملا غيرقابل پيش بيني است و بسته به نوع دستگاه مورد استفاده، ممكن است در كل طيف 2.4 گيگاهرتز يا فقط چند كانال موقت كار كند. گاهي اوقات، اگر تداخل غير Wi-Fi قوي باشد، دستگاه هاي Wi-Fi ممكن است ارتباطات را تا زماني كه تمام نشود متوقف كنند.

تداخل كانال مشترك و كانال مجاور مي تواند در باند 2.4 گيگاهرتز و همچنين 5 گيگاهرتز رخ دهد، اما تداخل غير واي فاي معمولا فقط در باند 2.4 گيگاهرتز رخ مي دهد. باند 2.4 گيگاهرتز به شدت توسط دستگاه هاي Wi-Fi و غير Wi-Fi استفاده مي شود و تداخل در باند تنها با اتصال كانال بدتر مي شود.

 در باند 5 گيگاهرتز، تعداد كافي كانال و دستگاه هاي واي فاي نسبتاً كمتري روي باند كار مي كنند. علاوه بر اين، از آنجايي كه باند 5 گيگاهرتز در مقايسه با باند 2.4 گيگاهرتز برد كمتري دارد، احتمال برخورد با شبكه هاي واي فاي همسايه نيز كمتر است.

بنابراين، در 5 گيگاهرتز، تداخل كانال مشترك و كانال مجاور در مقايسه با 2.4 گيگاهرتز نادر است و تداخل غير واي فاي در صورت وجود ناچيز است. ACI نيز تقريباً صفر است مگر اينكه پيوند كانال درگير باشد.

يك نكته قابل توجه اين است كه به عنوان بهترين روش، توصيه مي‌شود روتر يا نقطه دسترسي خود را طوري تنظيم كنيد كه از هر يك از كانال‌هاي غير همپوشاني (1،6، يا 11) استفاده كند و شانس ACI را در باند 2.4 گيگاهرتز كاهش دهيد. برخي از برنامه‌هاي موجود براي رايانه‌هاي روميزي، لپ‌تاپ و سيستم‌عامل‌هاي تلفن همراه، قابليتي را براي اسكن شبكه‌هاي Wi-Fi اطراف شما براي تعيين كانال‌هاي بدون ازدحام ارائه مي‌دهند.

• تداخل در پيوند كانال‎‌ها:

قبلاً آموخته‌ايم كه پيوند كانال به تركيب دو يا چند كانال مجاور اجازه مي‌دهد تا توان عملياتي و نرخ انتقال داده را افزايش دهد. با اين حال، اتصال كانال با يك جنبه منفي همراه است، هر چه كانال هاي بيشتري را تركيب كنيد، تعداد كانال هاي غير همپوشاني بين آنها كاهش مي يابد و احتمال تداخل كانال هم كانال و هم كانال مجاور افزايش مي يابد.

رومينگ سريع (802.11k/v/r):

Fast Basic Service Set Transition (FT)، با نام رومينگ سريع، اصلاحيه استاندارد بي سيم IEEE 802.11 (802.11r) است كه امكان انتقال سريع و ايمن دستگاه هاي بي سيم در حال حركت از يك نقطه دسترسي به نقطه دسترسي را در همان شبكه Wi-Fi را فراهم مي كند. در ارتباط با 802.11k و 802.11v، رومينگ سريع به شما امكان مي دهد تا زماني كه دستگاه از يك AP به ديگري سوئيچ مي كند، تجربه رومينگ يكپارچه اي داشته باشيد.

اين اكسس پوينت‌ها را قادر مي‌سازد تا دستگاه‌هاي واي‌فاي ورودي را در صورتي كه قبلاً به نقطه دسترسي ديگري در همان شبكه متصل شده بودند، سريع‌تر احراز هويت كنند. در مناطق بزرگ Wi-Fi تحت پوشش چندين اكسس پوينت، رومينگ سريع اساساً به شما امكان مي دهد آزادانه بدون هيچ تفاوتي در تجربه Wi-Fi موجود، پرسه بزنيد.

براي دستگاه‌هاي Wi-Fi كه از برنامه‌هاي حساس به تأخير استفاده مي‌كنند (تماس‌هاي VoIP يا VoWiFi، پخش ويديو يا بازي و غيره) هنگام رومينگ بين AP مفيد است.

رومينگ سريع زمان احراز هويت را در محيط‌هايي كه امنيت WPA2 Enterprise را پياده‌سازي مي‌كنند، به‌طور محسوسي كاهش مي‌دهد، جايي كه مشتري نيازي به انجام تبادل 802.1X/EAP و احراز هويت مجدد خود به سرور RADIUS هر بار كه از يك AP به AP به ديگري مي‌رود، ندارد. همچنين رومينگ را در شبكه‌هاي Wi-Fi مش كه در خانه پياده‌سازي مي‌شوند، بهبود مي‌بخشد.

با اين حال، بسياري از دستگاه‌هاي بي‌سيم قديمي‌تر كه از رومينگ سريع پشتيباني نمي‌كنند، نمي‌توانند اطلاعات FT موجود در سيگنال Wi-Fi را تفسير كنند و بسته‌هاي داده را به اشتباه گزارش مي‌كنند كه خراب شده‌اند. اين مي تواند باعث تاخيرهاي ناخواسته در شبكه با دستگاه هاي قديمي شود. بنابراين، زماني كه دستگاه‌هاي قديمي‌تر ناسازگار به شبكه متصل هستند، خاموش كردن رومينگ سريع در خانه معمولاً يك تمرين خوب است.

ورودي چندگانه، خروجي چندگانه (SU-MIMO) (802.11n):

ورودي چندگانه، خروجي چندگانه (MIMO) a.ka. MIMO تك كاربر يا SU-MIMO روشي براي انتقال داده هاي بي سيم است كه در آن دستگاه مي تواند چندين جريان داده را به/از يك نقطه دسترسي به طور همزمان آپلود يا دانلود كند. MIMO با افزايش تعداد آنتن‌هاي واي‌فاي در APها، نقش بزرگي در افزايش توان و ظرفيت اتصالات بي‌سيم ايفا كرد.

فناوري MIMO از يك پديده امواج راديويي طبيعي به نام چند مسيري استفاده مي كند. با استفاده از چند مسير، اطلاعات ارسال شده از ديوارها، ستون ها يا موانع ديگر منعكس مي شود و چندين بار از زواياي مختلف و در زمان هاي كمي متفاوت به دستگاه گيرنده مي رسد.

قبل از MIMO، اين پديده منجر به تداخل و كاهش سرعت شبكه هاي بي سيم مي شد. فناوري MIMO از چندين فرستنده و گيرنده هوشمند با ابعاد فضايي اضافه براي تفسير بهتر اين سيگنال ها، افزايش عملكرد و برد استفاده مي كند.

شكل دهي پرتو Wi-Fi:

Beamforming تكنيكي براي پخش سيگنال بي سيم است كه سيگنال بي سيم را به جاي پخش كردن آن در همه جهات به سمت يك دستگاه گيرنده خاص متمركز مي كند. يكي از راه‌هاي دستيابي به شكل‌دهي پرتو، داشتن چندين آنتن در مجاورت است كه همگي سيگنال يكساني را ارسال مي‌كنند، اما با فاصله زماني.

بسته به موقعيت آن، امواج همپوشاني در برخي مناطق تداخل سازنده (كه سيگنال را قوي تر مي كند) و در برخي ديگر تداخل مخرب (كه آن را ضعيف تر يا غيرقابل تشخيص مي كند) ايجاد مي كند. هنگام استفاده از آنتن هاي همه جهته، الگوي آنتن فازي ايجاد شده به طور موثر جهت دار مي شود.

Beamforming معرفي شده در 802.11ac فقط به صورت يك طرفه از روتر شما به سمت دستگاه هاي Wi-Fi مشتري كار مي كند. بنابراين، اين فقط به افزايش سرعت دانلود شما كمك مي كند، اما نه آپلود. 802.11ax به پشتيباني از شكل دهي پرتو به سبك 802.11ac با پيشرفت هاي بيشتر ادامه مي دهد.

MIMO چند كاربره (MU-MIMO):

MU-MIMO تكامل يافته SU-MIMO است كه در جريان AC Wave 2 يا نسل بعدي AC از 802.11ac معرفي شد. اين به چندين كاربر (دستگاه هاي Wi-Fi) اجازه مي دهد تا چندين جريان داده را به طور همزمان ارسال يا دريافت كنند. MU-MIMO مفهوم شكل دهي پرتو را كمي فراتر مي برد.

با افزودن آنتن‌هاي بيشتر، الگوي آنتن فازي مي‌تواند هر دو ناحيه حداكثر تداخل سازنده (جايي كه سيگنال قوي‌ترين است) و حداكثر تداخل مخرب (جايي كه سيگنال ضعيف‌ترين است) را كنترل كند. با استفاده از دانش موقعيت‌هاي نسبي همه دستگاه‌هاي مشتري مرتبط، مي‌توان يك الگوي مرحله‌اي ايجاد كرد كه APها را قادر مي‌سازد تا با چندين مشتري به طور مستقل و همزمان ارتباط برقرار كنند.

در 802.11ac، MU-MIMO AP ها را قادر مي سازد تا با حداكثر 4 مشتري به طور همزمان و حداكثر 8 جريان فضايي (4×8) ارتباط برقرار كنند. در آن زمان، MU-MIMO فقط به صورت يك طرفه از AP ​​به مشتري پشتيباني مي كرد. ترافيك Uplink از مشتري به AP همچنان يك دستگاه در يك زمان بود. با 802.11ax، MU-MIMO براي پشتيباني از ترافيك دوطرفه، از AP ​​به مشتري و بالعكس، بهبود يافته است و حداكثر 8 كلاينت را به طور همزمان پشتيباني مي كند.

دسترسي چندگانه با تقسيم فركانس متعامد (OFDMA) (802.11ax):

802.11a/g/n/ac از تكنيكي به نام تقسيم فركانس متعامد يا OFDM استفاده مي كند كه با استفاده از يك كانال فركانس حامل، چندين بسته داده را به طور همزمان ارسال يا دريافت مي كند. اما OFDM نسبتاً ناكارآمد است زيرا يك كاربر مي تواند از كل پهناي باند موجود صرف نظر از اندازه بسته استفاده كند.

 به عنوان مثال، فرض كنيد يك نقطه دسترسي از يك كانال 40 مگاهرتز براي برقراري ارتباط با دستگاه هاي سرويس گيرنده خود استفاده مي كند – A، B، و C. Client A در حال پخش ويديوي با كيفيت بالا در زمان واقعي است. B در حال گشت و گذار در وب است، در حالي كه C فقط در حال ارسال پيامك است. با OFDM، هر يك از سه اتصال از يك كانال كامل 40 مگاهرتز براي انتقال استفاده مي‌كنند، بنابراين يك جريان ويدئو، يك صفحه وب و يك متن از پهناي باند يكساني استفاده مي‌كنند كه بهينه نيست.

802.11ax، دسترسي چندگانه با تقسيم فركانس متعامد يا OFDMA را معرفي مي‌كند، كه توسعه‌اي از OFDM است، كه در آن هر كانال به كانال‌هاي فرعي با پهناي باند متفاوت به نام واحدهاي منبع (RU) تقسيم مي‌شود. سپس هر كانال فرعي يا RU مي تواند بر اساس استفاده از پهناي باند مربوطه به كاربران مختلف (مشتريان) اختصاص داده شود تا همه آنها بتوانند به طور همزمان ارسال يا دريافت كنند.

در مثال بالا، با 802.11ax، كلاينت‌هاي A، B و C همچنان از همان كانال 40 مگاهرتز استفاده مي‌كنند، اما به جاي اينكه در صف منتظر بمانند، همگي مي‌توانند پهناي باند موجود را به طور همزمان به اشتراك بگذارند. سرويس گيرنده اي كه بسته هاي داده بزرگتر را ارسال يا دريافت مي كند (مانند يك جريان ويدئو) از يك بسته داده بزرگتر استفاده مي كند، در حالي كه مشتري ديگري كه در بسته هاي كوچكتر (مانند پيام هاي متني) ارتباط برقرار مي كند، يك واحد منبع كوچكتر دريافت مي كند.

AP اندازه واحدهاي منبع تخصيص داده شده براي هر كلاينت را تعيين مي كند و ممكن است كل كانال را به يك كاربر اختصاص دهد اگر استفاده از پهناي باند آن بالا باشد. هر دو MU-MIMO و OFDMA فن آوري هايي هستند كه امكان دسترسي چند كاربره به يك كانال را به طور همزمان فراهم مي كنند، اما هدف آنها متفاوت است.

در حالي كه MU-MIMO از چندين جريان فضايي براي دسترسي چندگانه استفاده مي كند، OFDMA از كانال هاي فرعي يا واحدهاي منبع استفاده مي كند. به طور كلي، OFDMA يك روش دسترسي چندگانه كارآمدتر است، و حتي اگر 802.11ax امكان استفاده تركيبي از MU-MIMO و OFDMA را فراهم مي‌كند، بايد ديد كه تا چه حد گسترده اجرا مي‌شود.

Mesh Wi-Fi (802.11s):

استاندارد بي سيم IEEE 802.11s تعريف مي كند كه چگونه دستگاه هاي Wi-Fi خاص (كه به آنها گره گفته مي شود) مي توانند براي ايجاد يك شبكه مش WLAN به يكديگر متصل شوند. گره‌هاي مش با هم هوشمندانه كار مي‌كنند تا يك شبكه بي‌سيم واحد با يك اتصال قابل اعتماد ايجاد كنند و تجربه‌اي يكپارچه را در سراسر يك منطقه تحت پوشش گسترده‌تر فراهم كنند.

يكي از گره ها معمولاً به عنوان گره اصلي عمل مي كند، جايي كه اتصال از مودم اينترنت شما وارد مي شود. گره هاي ديگر معمولاً با گره اصلي از طريق Wi-Fi يا به طور مستقيم يا از طريق گره هاي مياني ارتباط برقرار مي كنند.

سيستم‌هاي Wi-Fi Mesh معمولاً با پشتيباني از چند باند ارائه مي‌شوند و دستگاه‌ها را قادر مي‌سازد به هر دو باند 2.4 گيگاهرتز و 5 گيگاهرتز به طور همزمان متصل شوند و يك اتصال طولاني برد پايدار در هر دو باند ايجاد كنند. بنابراين، تجربه فعاليت‌هاي با پهناي باند بالا مانند پخش جرياني، بازي و غيره نيز در تمام اتاق‌ها در يك سيستم مش Wi-Fi تمام خانه يكپارچه است.

رومينگ بدون درز:

گره‌هاي مش مجهز به پروتكل‌هاي رومينگ بدون درز هستند تا به مشتريان اجازه مي‌دهند تا به طور يكپارچه بين گره‌هاي مختلف حركت كنند بدون اينكه بر تجربه Wi-Fi آنها تأثير بگذارد. برخي از سيستم‌هاي مش ممكن است پشتيباني از رومينگ سريع داخلي داشته باشند كه امكان تعويض سريع‌تر بين گره‌ها را براي مشتريان پشتيباني‌شده فراهم مي‌كند.

مسيريابي تطبيقي:

گره‌هاي مش معمولاً با قابليت‌هاي مسيريابي تطبيقي ​​هوشمند ارائه مي‌شوند كه امكان پرش سريع‌تر بين گره‌ها و كلاينت‌ها را فراهم مي‌كند. همچنين در مورد شبكه هاي مش (به غير از گره اوليه) هيچ نقطه خرابي واحدي وجود ندارد. اگر هر يك از گره‌هاي ثانويه از كار بيفتد يا عملكرد نادرست داشته باشد، گره‌هاي باقيمانده به‌طور خودكار بسته‌هاي داده را به‌طور هوشمندانه مسيريابي مي‌كنند تا بهترين تجربه Wi-Fi ممكن را براي دستگاه‌هاي متصل بدون وقفه فراهم كنند.

Backhaul اختصاصي:

در يك شبكه Wi-Fi مش، گره ها از مقدار قابل توجهي از پهناي باند موجود براي برقراري ارتباط با يكديگر و فعال نگه داشتن شبكه استفاده مي كنند. گره هاي مش سه باند معمولا با يك باند 2.4 گيگاهرتز و دو باند 5 گيگاهرتز عرضه مي شوند. و در برخي موارد، يكي از باندهاي 5 گيگاهرتز به طور اختصاصي براي ارتباطات بين گره اي استفاده مي شود كه به عنوان backhaul اختصاصي شناخته مي شود (گاهي اوقات به عنوان ستون فقرات نيز شناخته مي شود).

بدون بك هاول اختصاصي، تنها گره اوليه در شبكه مش ظرفيت تقريباً كاملي خواهد داشت. تمام گره هاي ديگر سرعت بارگذاري و دانلود به طور قابل توجهي كندتر را نشان مي دهند. اگر گره هاي مش بي سيم شما داراي بك هاول اختصاصي نيستند، همچنان مي توانيد عملكرد گره هاي ثانويه را با داشتن يك اتصال سيمي بين آنها بهبود بخشيد.

استانداردهاي مش بي سيم غير Wi-Fi:

به غير از Wi-Fi Mesh، دو نوع استاندارد مش بي سيم وجود دارد كه معمولاً توسط سازندگان تجهيزات وايرلس پشتيباني مي شود، Zigbee و Bluetooth mesh.

Zigbee يك استاندارد مش بي سيم كم هزينه و كم مصرف است كه عمدتاً در دستگاه هاي IoT استفاده مي شود. مانند ساير استانداردهاي مش، Zigbee قادر است پوشش شبكه خود را با برقراري ارتباط با ساير دستگاه هاي (گره ها) سازگار با Zigbee در مجاورت گسترش دهد.

مشابه Zigbee، مش بلوتوث يك استاندارد شبكه بي سيم است كه مبتني بر انرژي كم بلوتوث است كه امكان برقراري ارتباط بين چند نفر را از طريق راديو بلوتوث فراهم مي كند. اين براي ايجاد شبكه‌هاي دستگاه مقياس بزرگ مبتني بر بلوتوث بهينه شده است، كه معمولاً براي اتوماسيون ساختمان، شبكه‌هاي حسگر و ساير راه‌حل‌هاي IoT مناسب است.

منبع : آشنايي با تكنولوژي هاي Wi-Fi

OFDMA يا Orthogonal frequency-division multiple access يا مدولاسيون تقسيم فركانسي چندگانه متعامد از جمله روش‌هاي مدولاسيون در شبكه‌هاي مخابراتي است كه در جهت غلبه بر مشكل ISI در كانال مخابراتي اهميت بسيار دارد. از OFDMA زماني استفاده مي شود كه چند كاربر تصميم داشته باشند از كانال مخابراتي با مدولاسيون OFDM به صورت همزمان استفاده كنند. ما در اين مقاله سعي داريم شما را با OFDM و OFDMA آشنايي كنيم پس در ادامه همراه ما باشيد.

 OFDM چيست؟

قبل از آنكه در رابطه با OFDMA صحبت كنيم بهتر است ابتدا با OFDM آشنا شويم. مدولاسيون OFDM به سال‌هاي ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ و در طول تحقيقات روي روش‌هاي كاهش اثر تداخل بين كانال‌هاي نزديك باز مي گردد. در واقع هدف اصلي اين تحقيقات، ايجاد يك روش مدولاسيون جهت كاهش خطا در مخابرات هنگام وجود تداخل و شرايط گزينشي بود. اما براي استفاده از روش مدولاسيون OFDM به سطح نسبتا بالايي از پردازش نياز بود كه در آن زمان چنين امكاني وجود نداشت.

اولين سيستم‌هايي كه توانستند از روش OFDMA استفاده كنند، سيستم‌هاي پخش تلويزيوني ديجيتال بودند. در اين سيستم‌ها، مدولاسيون OFDM قادر بود داده را با قابليت اطمينان بسيار بالا در شرايط و مسيرهاي سيگنال مختلف منتقل كند. يك مثال خوبي براي استفاده از اين سيستم ها راديو ديجيتال DAB در اروپا بوده است. اولين كشوري كه از OFDM در تلوزيون استفاده كرد نروژ بود.

در سال‌هاي بعد، به دليل افزايش توان پردازش سيستم‌ها و نيز افزايش سطح تجميع مدارات، مهندسان توانستند از روش OFDM در سيستم‌هاي مخابرات موبايل 4G نيز استفاده كنند و در واقع اين سرويس‌ از سال ۲۰۰۹ مورد استفاده وسيع قرار گرفت. همچنين امروزه از OFDM براي واي فاي و ساير ساير سيستم‌هاي داده وايرلس استفاده مي‌شود.

در واقع OFDM از تعداد زيادي سيگنال‌هاي حامل استفاده مي‌كند كه هر كدام از اين سيگنال‌هاي حامل، مسئول حمل داده‌هاي با نرخ بيت پايين هستند. اين امر بدين معني خواهد بود كه مدولاسيون OFDM در مقابل محوشدگي گزينشي يا Selective Fading، تداخل و اثرات چند مسيري بسيار منعطف است و همچنين درجه كارايي طيفي بالايي دارد.

به طور كلي پردازش هاي مورد نياز در اين روش مدولاسيون براي سيستم‌هاي اوليه، نسبتا سنگين بود. اما  تكنولوژي رفته رفته پيشرفت كرد و مشكلات مدولاسيون OFDM در زمينه توان پردازش مورد نياز تا حد زيادي كاهش يافت.  اما لازم است بدانيد كه روش مدولاسيون OFDM و مدولاسيون چند حاملي اخيرا استفاده مي شوند. از روش مدولاسيون براي مخابرات وايرلس داده ها پلتفرم مناسبي را فراهم كرده است.

به‌ طوركلي OFDM يك سيگنال پرسرعت را به چندين سيگنال آهسته تقسيم مي‌كند تا در انتهاي گيرنده مقاوم‌تر باشد تا كانال‌هاي فرعي، بتوانند داده‌ها را بدون شدت انتقال دهند. بسياري از اين حامل‌هاي فرعي در گيرنده جمع مي‌شوند و براي ايجاد يك انتقال سريع با سرعت بالاتر با يكديگر تركيب مي‌شوند. تقسيم فركانسي چندگانه متعامد يا مدولاسيون OFDM از تعداد بالايي سيگنال‌هاي حامل استفاده مي‌كند كه هركدام از اين سيگنال‌ها مسئول حمل داده‌هاي با نرخ بيت پايين هستند.

تقسيم فركانسي چندگانه متعامد يكي از روش‌هاي مدولاسيون است كه داراي ويژگي‌هاي مناسب در انتقال داده‌هاي ديجيتال است. OFDM در برخي از جديدترين سيستم‌هاي وايرلس با نرخ داده بالا مانند، واي‌فاي و مخابرات از راه دور مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

 اصول كار OFDM چيست؟

همانطور كه در تصوير مشاهده مي كنيد، يك سيگنال OFDM از تعدادي سيگنال حامل مدوله شده نزديك به هم تشكيل شده است. زماني كه يك مدولاسيوني از هر نوع (صوت، تصوير، داده و …) را به يك سيگنال حامل اعمال كنيم، در همان زمان باندهاي جانبي از هر طرف گسترده مي‌شوند. براي يك گيرنده امري بسيار ضروري است كه بتواند تمام سيگنال را به صورت كامل دريافت كند تا در نهايت سيگنال پيام اصلي را از طريق مدولاسيون سيگنال دريافتي بازسازي كند.

پش نتيجه مي گيريم، هنگامي كه سيگنال‌هاي نزديك به يكديگر ارسال مي‌شوند، مدولاسيون بايد به صورتي باشد كه گيرنده بتواند آنها را با استفاده از يك فيلتر از يكديگر تفكيك كند كه براي اين كار مي‌توان از يك باند محافظتي بين هر كدام از آن‌ها استفاده كرد. اگرچه باندهاي جانبي از هر حامل با يكديگر همپوشاني دارند، اما باز هم مي‌توان آن‌ها را بدون تداخل دريافت كرد، زيرا اين سيگنال‌ها بر يكديگر عمود هستند.

در مخابرات اگر انتقال يك سيگنال ديجيتال را در درون يك كانال غير ايده‌آل در نظر بگيريم، مشاهده مي‌كنيم كه زماني كه هم‌ پاسخي سرعت سيستم يا reciprocal of the system rate تا حد زيادي كوچك‌تر از انتشار زماني يا طول پاسخ ضربه، كانال غير ايده‌آل باشد، اين كانال موجب ايجاد تداخلات بين سمبلي يا Intersymbol Interference مي‌شود. در چنين حالتي، يك برابر كننده يا اكوالايزر كانال در گيرنده اعمال مي‌شود تا اعوجاجات كانال را جبران كند.

اگر كانال از نوع ميان گذر با پهناي باند مشخص باشد، آن‌گاه سيگنال شامل اطلاعات، ممكن است در باند پايه توليد شود و سپس به فركانس باند عبور انتقال يابد. بنابراين سيگنال شامل اطلاعات روي يك سيگنال حامل تكي منتقل مي‌شود. نكته ديگري كه وجود دارد اين است كه تداخلات بين سمبلي اكثرا موجب خرابي عملكرد مي‌شوند، حتي در حالتي كه در گيرنده از آشكارساز بهينه براي بازيابي سمبل‌هاي پيام استفاده شود.

يك راه ديگر براي طراحي يك سيستم مخابراتي با پهناي باند موثر در حضور كانال اين است كه پهناي باند كانال موجود را به تعدادي زيركانال يا Subchannels با پهناي باندهاي برابر تقسيم كنيم. نحوه تقسيم باند به اين صورت است كه بايد پهناي باند هر زير كانال به اندازه كافي باريك باشد تا مشخصه پاسخ فركانسي زيركانال‌ها تقريبا ايده‌آل شود.

OFDMA چيست؟

OFDMA يا Orthogonal frequency-division multiple access يك تكنولوژي OFDM چندكاربره است كه كاربران از يك سري حامل هاي فرعي يا Subcarrier استفاده مي كنند و اين حامل هاي فرعي از نظر دامنه فركانسي روي هم همپوشاني يا Overlapping دارند.

لازم به ذكر است كه اين حامل هاي فرعي طوري طراحي شده اند كه با يكديگر متعامد يا Orthogonal باشند به طوري كه پهناي باند يكساني را بدون هيچ تداخلي داشته باشند. مزيت اين روش اين است كه ديگر نيازي به استفاده از Guard band نيست.

OFDMA ﺑﻪ روﺗﺮ اﺟﺎزه مي‌دهد ﻫﺮ ﮐﺎﻧﺎﻟﻰ را ﮐﻪ ﺑﺮاى ارﺳﺎل سيگنال‌هاي ﺧﻮد در ﺑﺎﻧﺪ ﻓﺮﮐﺎﻧﺴﻰ 2,4 ﯾﺎ 5 ﮔﯿﮕﺎﻫﺮﺗﺰ اﺳﺘﻔﺎده مي‌كند ﺑﻪ فركانس‌هاي اختصاص‌يافته كوچك‌تر ﺑﻪﻧﺎم واﺣﺪﻫﺎى ﻣﻨﺎﺑﻊ ﯾﺎ RU ﺗﻘﺴــﯿﻢ ﮐﻨﺪ.

ويژگي‌هاي OFDMA:

• OFDMA از انتقال هم‌زمان داده‌هاي پايين از چندين كاربر هم‌زمان پشتيباني مي‌كند
• OFDMA داراي 1024 زير حامل است.
• OFDMA از هرگونه كانال يا زير حامل در شبكه پشتيباني مي‌كند.
• بهبود بيشتر OFDMA در محو شدن و تداخل از آنجا كه مي‌تواند با اجتناب از اختصاص كانال‌هاي بد، زيرمجموعه‌اي از subcarrier را براي هر كاربر اختصاص دهد.
• OFDMA از چندين كاربر از طريق TDMA يا FDMA يا هر دو به طور هم‌زمان پشتيباني مي‌كند.

مقايسه MU-MIMO و OFDMA:

هر دو MU-MIMO و OFDMA فن آوري هايي هستند كه امكان دسترسي چند كاربر به يك كانال را به طور همزمان فراهم مي كنند، اما هدف آنها متفاوت است. به طور كلي MU-MIMO به معناي چند خروجي، چند ورودي و چند كاربر است. پس همان‌طور كه از معناي آن پيداست اين قابليت، اتصال چندين دستگاه به مودم را فراهم مي‌كند و OFDMA از كانال هاي فرعي يا واحدهاي منبع استفاده مي كند به طوري كه به راحتي و بدون كندي و قطع و وصل، مي‌توانيد از اينترنت استفاده كنيد. به طور كلي، OFDMA يك روش دسترسي چندگانه كارآمدتر است.

ﻫﻤﺎﻧﻨــﺪ OFDMA ،MU-MIMO ﺑﻪ روﺗﺮ اﺟــﺎزه مي‌دهد هم‌زمان ﺑﺎ ﭼﻨﺪ دﺳــﺘﮕﺎه ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﻨﺪ، اﻣﺎ به‌جاي ﺗﻘﺴــﯿﻢ كانال‌ها ﺑﻪ واﺣﺪﻫﺎى ﻣﻨﺒﻊ، MUMIMO ﺑﺮاى ﺗﻘﺴــﯿﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﻦ دستگاه‌ها از اﺧﺘﻼﻓﺎت ﻣﮑﺎﻧﻰ ﺑﯿﻦ آنﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده مي‌كند.

 MUMIMO ﺑــﺮاى اولين‌بار در ﺳــﺎل 2015 به‌عنوان به‌روزرساني WiFi 5 ﻣﻌﺮﻓﻰ ﺷﺪ و ﻓﻘﻂ ﺑﺮاى سيگنال‌هاي ﺧﺎرج ﺷﺪه از روﺗﺮ ﮐﺎرﺑﺮد داﺷﺖ، اﻣﺎ در ﻧﺴﺨﻪ WiFi 6 اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺮﻃﺮف ﺷﺪه و ﺑﻪ روﺗﺮ اﺟﺎزه مي‌دهد سيگنال‌هاي ورودى از ﭼﻨﺪ دﺳﺘﮕﺎه را ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﻨﺪ.

اين كار به شما امكان انتقال هم‌زمان سرعت اين داده از چندين كاربر متفاوت را مي‌دهد و همچنين از اختصاص به حامل‌هاي بد جلوگيري مي‌كند. همچنين از سيستم‌هاي ثابت و تلفن همراه نقطه به چند استفاده از OFDMA و اكثر سيستم‌هاي مدرن از OFDMA مانند Mobile WiMAX و LTE استفاده مي‌كنند.

مقايسه OFDMA و SC-FDMA:

در كنار تمام مزيت هايي كه در رابطه با سيستم هاي مبتني بر OFDM گفته شد همواره با دو چالش روبرو بوده اند:

ـ چالش اول: بالا بودن نسبت توان قله به توان متوسط سيگنال (papr) است. اين مسئله بويژه در ارسال فراسو باعث كاهش سطح پوشش سلول، تقويت غير خطي سيگنال و در نتيجه كاهش بازدهي پهناي باند مي شود.

همچنين جهت papr در فرستنده ها نياز است كه از تقويت هاي گران قيمت با رنج ديناميكي بالا استفاده شود. اضافه شدن يك پيش كدگذار تبديل فوريه گسسته به سيستم OFDMA ميزان متوسط سيگنال را به شدت كاهش مي دهد كه به آن SC-FDMA گفته مي شود و ميزان آن را به حداقل مي رسد. به همين جهت در ارسال LTE براي بهبود مشخصه هاي تواني سيگنال از SC-FDMA استفاده مي شود.

ـ چالش دوم: چالش دوم سيستم هاي مبتني بر OFDMA، حساسيت به انحراف هاي فركانسي يا CFO است. اين حساسيت بر اثر عدم انطباق اسيلاتور هاي گيرنده و فرستنده و همچنين اثر داپلر ايجاد شده و امكان حذف كامل به علت خطاهاي همزمانسازي در كانال هاي متغير با زمان وجود ندارد.

اثر CFO در سيگنال OFDM به صورت تداخل بين زيرحامل ها ظاهر مي شود. اين مسئله بويژه در ارسال، به علت تفاوت انحراف هاي فركانسي كاربران مختلف موجب تداخل هاي بين كاربري شده و عملكرد سيستم را به شدت تحت تاثير قرار مي دهد. روش هاي مختلفي براي جبران CFO در سيستم هاي OFDMA و SC-FDMA پيشنهاد شده است كه مشكل مشترك آنها پيچيدگي محاسباتي بسيار بالا است.

منبع : OFDMA چيست

راديو وايرلس سري 5 LHG ميكروتيك جز برترين راديوها جهت ارتباط لينك‌هاي نقطه‌به‌نقطه و يا Point to point در شبكه بي‌سيم است. اين راديو ميكروتيك در انواع و مدل‌هاي گوناگون براي استفاده در مسافت‌ها و پهناي باند مختلف به بازار تجهيزات شبكه عرضه شده است. از محبوب‌ترين راديو وايرلس هاي سري 5 LHG ميكروتيك مي‌توانيم به LHG 5، LHG HP5، LHG XL HP5 و LHG 5 ac اشاره كنيم. جهت آشنايي بيشتر با مقايسه راديو وايرلس هاي 5 LHG ميكروتيك و همچنين تفاوت ميان آنها تا انتهاي مقاله همراه ما باشيد.

راديو وايرلس سري LHG ميكروتيك:

تمامي اين محصولات ساخت شركت ميكروتيك و با ساختار يكپارچه integrated آنتن و راديو تشكيل شده‌اند. به دليل اين ساختار راديو وايرلس‌ها، سبب حذف كابل‌هاي ارتباطي بين راديو و آنتن شده و افت سيگنال را كاملاً از بين مي‌برد. از راديو وايرلس سري 5 LHG ميكروتيك براي برقراري لينك‌هاي ارتباطي در محيط‌هاي بيروني استفاده مي‌شود به همين دليل اين راديوها جز دسته outdoor قرار مي‌گيرد.

شكل ظاهري اين محصول طوري طراحي شده است كه مانند يك توري يا شبكه‌اي است كه در مقابل بادهاي شديد، مقاوم باشد تا بتوانيم در محيط‌هاي بادخيز لينك‌هاي پايداري داشته باشيم. همچنين اين راديوها سبك، مقرون‌به‌صرفه، قابل‌حمل و از كيفيت بالايي برخوردار هستند.

تجهيزات درون جعبه راديو وايرلس‌ها LHG شامل يك عدد آداپتور 24W، POE و چند عدد پيچ و حلقه‌هايي براي محكم كردن راديو بر روي دكل است.

مشخصات راديو وايرلس LHG 5 ميكروتيك:

LHG 5 يا همان RBLHG-5 يكي از با كيفيت ترين راديو وايرلس هاي سري 5 LHG ميكروتيك است. طراحي اين دستگاه به صورت يك ديش كوچك كه بر روي آن يك آنتن بر نوك راديو قرار گرفته است. اين دستگاه در فركانس 5گيگاهرتز فعال است و از استاندارد بي سيم ۸۰۲۱۱a/n هم پشتيباني مي‌كند.

راديو وايرلس LHG5 ميكروتيك مجهز به پردازندة AR9344 با سرعت پردازنده 600 مگاهرتز است. به‌علاوه از 64 مگابايت حافظه داخلي RAM  و ذخيره‌ساز نوع فلش برخوردار است. همچنين اين راديو وايرلس داراي يك پورت اترنت، سيستم‌عامل لايسنس سطح 3 است و در ارتباطات POINT TO POINT از آن به‌عنوان گيرنده و يا فرستنده استفاده مي‌شود. اين مدل از وايرلس‌ها در ابعاد ۴۵۰*۴۵۰*۱۴۵ ميلي‌متر و در دماي 40- درجه سانتي‌گراد تا 70+ كار مي‌كند.

ويژگي‌هاي ديگر راديو وايرلس LHG 5 ميكروتيك:

• بيشترين توان مصرفي انرژي 6W
• حجم ذخيره‌سازي 16 MB
• حاوي منبع تغذيه مدل POE
• وزن راديو وايرلس 560 گرم
• داراي كارت وايرلس داخلي با حجم DBM25
• استفاده در انواع آب‌وهوا و نصب بسيار آسان

از راديو وايرلس LHG 5 ميكروتيك در محيط‌هاي بدون نويز، جهت برقراري لينك‌هاي راديويي POINT TO POINT تا مسافت 2 كيلومتري با پهناي باند 50 مگابيت مي توان استفاده كرد. بيشترين و كمترين مسافت قابل پوشش براي برقراري لينك نقطه‌ به‌ نقطه در اين نوع راديوهاي وايرلس به نويز محيط وابسته است ولي در بهترين شرايط تا 8 كيلومتر را پاسخگو است.

معمولاً از اين محصول براي برقراري لينك‌ها در كارخانه‌هاي كوچك، منازل,دفترهاي تجاري، بازرگاني و … استفاده مي‌شود. جهت خريد اين محصول به لينك قيمت lhg 5 مراجعه كنيد.

مشخصات راديو وايرلس LHG HP5 ميكروتيك:

يكي ديگر از راديوهاي پرقدرت كمپاني ميكروتيك كه با نام RBLHG-5HPnD يا همان راديو وايرلس LHG HP5 به بازار عرضه شده است. راديو وايرلس LHG HP5 ميكروتيك از لحاظ سخت‌افزاري شباهت زيادي به راديو وايرلس LHG 5 ميكروتيك دارد. راديو وايرلس LHG HP5 ميكروتيك در فركانس 5 گيگاهرتز فعال است و از استاندارد بي‌سيم ۸۰۲٫۱۱a/n  پشتيباني مي‌كند.

ساختار يكپارچه راديو وايرلس LHG HP5 ميكروتيك نيز مانند راديو وايرلس LHG 5 ميكروتيك از آنتن و راديو تشكيل شده است همچنين قدرت گيرندگي آنتن اين مدل از وايرلس‌ها 4/25dbi با زاويه تابش 7 درجه است. توان خروجي كارت راديو وايرلس LHG5 ميكروتيك در مقايسه با راديو وايرلس LHG 5 ميكروتيك 2 برابر افزايش پيدا كرده است و قدرت بالاتري دارد.

راديو وايرلس LHG 5 ميكروتيك مانند راديو وايرلس LHG 5 ميكروتيك داراي سيستم‌عامل لايسنس سطح 3 براي برقرار لينك‌هاي وايرلس به‌صورت POINT TO POINT تا مسافت 12 كيلومتر مورداستفاده كاربران قرارمي گيرد. اين راديو داراي پردازنده تك‌هسته‌اي مدل AR9344 با شتاب پردازش 600 گيگاهرتز است. همچنين اين مدل از راديو وايرلس‌ها داراي 64 مگابايت حافظه RAM و ذخيره‌ساز نوع فلش است.

ويژگي‌هاي ديگر راديو وايرلس LHG HP5 ميكروتيك:

• اين راديو وايرلس سري 5 LHG ميكروتيك داراي يك پورت اترنت است.
• حداكثر توان مصرفي اين راديو 7W
• بيشترين نرخ انتقال ديتا 300mbs  است.
• وزن اين محصول 560 گرم
• توان كارت داخلي وايرلس 630 mw

راديو وايرلس سري LHG HP5 قابليت اين را دارد كه در شرايط دمايي 40- درجه سانتي‌گراد الي +70 درجه سانتي‌گراد در ابعاد 222×391 ميلي‌متر فعال باشد. همچنين اين سري از وايرلس‌ها مانند سري LHG 5، پروتكل‌هاي اختصاصي امنيتي ميكروتيك NV2 و برخي از استاندارهاي بين‌المللي CE/FCC/IC/EAC/ROHS را نيز ساپورت مي‌كند.

اگر شما به پهناي باند 50 مگابيت در ارتباط بين لينك‌هاي نقطه‌به‌نقطه در محيط بدون نويز و با مسافتي بيت 3 تا 4 كيلومتر احتياج داريد، راديو وايرلس LHG HP5 ميكروتيك يكي از بهترين گزينه‌ها و انتخاب براي شما است. جهت خريد اين محصول به لينك قيمت LHG HP5 مراجعه كنيد.

مشخصات راديو وايرلس LHG XL HP5 ميكروتيك:

راديو وايرلس LHG XL HP5 ميكروتيك كه به‌تازگي از كمپاني ميكروتيك به بازار عرضه شده است يكي از قدرتمندترين راديوها و جايگزين مناسب براي راديو QRT 5 نيز به محسوب مي‌شود. اكثر اوقات از اين سري از راديو وايرلس‌ها براي لينك‌هاي قدرتمند استفاده مي‌شود و مانند دو راديو قبلي از فركانس 5 گيگاهرتز فعال است و استاندارهاي بيسم ۸۰۲٫۱۱a/n را نيز ساپورت مي‌كند.

همچنين اين راديو داراي آنتن 27DBI است كه نسبت به راديو LHG 5 قوي تر است. اين سري از راديو وايرلس داراي پردازنده‌هاي تك‌هسته‌اي مدل AR9344 با شتاب پردازش 600 گيگاهرتز است. همچنين اين تجهيز مانند دو راديو قبلي داراي سيستم‌عامل لايسنس سطح 3 است و در ارتباطات point to point تا مسافت 40 كيلومتر را مي‌توانيد از اين دستگاه استفاده كنيد.

حافظه داخلي RAM راديو وايرلس LHG XL HP5 ميكروتيك 64 مگابايت است به‌علاوه داراي ذخيره‌ساز نوع فلاش نيز هستند. اين دستگاه در موقعيت‌‌هايي دماي آن 40- درجه سانتي‌گراد تا 70+ درجه سانتي‌گراد فعال است.

ويژگي‌هاي راديو وايرلس LHG XL HP5 ميكروتيك:

• بيشترين قدرت مصرف اين نوع از وايرلس‌ها 7W است.
• حاوي يك پورت اترنت است.
• اين دستگاه يك كارت داخلي با توان خروجي 650 وات است.
• منبع تغذيه اين راديو از نوع POE است.
• اين دستگاه داراي ابعاد 550*245 ميلي‌متر است.

راديو وايرلس LHG XL HP5 ميكروتيك بهترين انتخاب و گزينه جهت برقراري ارتباط يك لينك POINT TO POINT  با پهناي باند 50 مگابايت در محيط‌هايي كه  هيچ نويزي ندارند تا 5 كيلومتر برقرار نمايند. جهت خريد اين محصول به لينك قيمت LHG XL HP5 مراجعه نماييد.

مشخصات راديو وايرلس LHG 5 ac ميكروتيك:

راديو وايرلس ميكروتيك LHG 5 ac يك محصول ديگر راديو وايرلس هاي سري 5 LHG ميكروتيك است. اين وايرلس مانند ساير وايرلس هاي كمپاني ميكروتيك جهت برقراري ارتباط نقطه به نقطه طراحي و توليد شد است. همچنين ساختار اين دستگاه به صورت آنتن و راديو به‌صورت يكپارچه تشكيل شده است كه اين ساختار همان‌طور كه گفتيم يك مزيت به‌حساب مي‌آيد چرا كه سبب حذف كابل‌هاي ارتباطي و جلوگيري از افت سيگنال مي‌شود.

راديو وايرلس ميكروتيك مدل LHG 5 ac در فركانس 5 گيگاهرتز و استاندار بي‌سيم 802.11ac فعال است البته لازم به ذكر است كه اين دستگاه با استانداردهاي پيشين نيز سازگار است. همچنين با توجه‌ به سطح دسترسي يا لايسنس سطح 3 در سيستم‌عامل اين دستگاه از آن به‌عنوان ارتباطات نقطه‌به‌نقطه با حداكثر مسافت 8 كيلومتر نام مي برند.

حافظه داخلي اين دستگاه 256 مگابايت و 16 مگابايت مقدار فضاي ذخيره‌ساز Storage و ذخيره‌ساز فلش است. اين دستگاه قابليت خروج ارت براي تخليه ولتاژهاي ناگهاني را دارد.

ويژگي‌هاي راديو وايرلس ميكروتيك LHG 5 ac:

• حداكثر ميزان توان انرژي 8w
• داراي يك پورت اترنت با ساپورت از شتاب 10 و 100 و 1000 مگابيت بر ثانيه
• منبع تغذيه اين سري از راديو وايرلس داراي قابليت POE
• ابعاد اين دستگاه 391*222mm و داراي 560g است.

جهت خريد اين محصول به لينك قيمت قيمت LHG 5 ac مراجعه كنيد.

به‌ طوركلي آنتن راديويي وايرلس در تمام سري‌ها بايد داراي ويژگي هاي زير باشد:

1. در شرايط بد جوي و به‌خصوص هنگامي كه باد شديد مي‌وزد امواج راديويي را در جهت درست انتقال دهد.
2. دامنه وسيعي از مسافت را پوشش دهد.
3. عمر عملياتي و عملكرد مفيدي داشته باشد.
4. نور مستقيم خورشيد و دماي زياد بر عملكرد آن تأثير منفي نگذارد.
5. عرض پرتو (Beamwidth) مورد قبولي داشته باشد.
6. قابليت كار در پهناي باند فركانسي ۵ گيگاهرتز را برخوردار باشد.
7. توان عملياتي (دسي‌بل) بسيار بالايي داشته باشد.
8. طراحي و معماري Dual Polarization داشته باشد. به اين معنا كه قابليت ارسال امواج را به‌صورت افقي و عمودي داشته باشد و پهناي باند و زاويه مطلوب به طور مثال ۱۲۰ درجه در حالت افقي داشته باشد.
9. مجهز به ويژگي كاهش تأثير تابش دهنده دستگاه‌هاي RF مجاور با آنتن باشد.
10. از تكنيك كنترل فشار باد و نويز محيط استفاده كند تا امواج به شكل پايداري ارسال شوند.

منبع : مقايسه راديو وايرلس هاي سري 5 LHG ميكروتيك

كمپاني Hewlett Packard Enterprise از سرورهاي جديد خود با نام HPE ProLiant RL300 Gen 11 رونمايي كرده است كه هدف از معرفي اين سرور، حل برنامه هاي محاسباتي كاربردي cloud-native، مانند: Microsoft، Amazon EC2، FORCE .COM و … بوده كه به وسيله پردازنده‌هاي Ampere با بهترين و بالا‌ترين كيفيت ارائه خواهد شد.

سرور HPE ProLiant RL300 Gen 11 از اولين سرورهايي است كه با هدف عملكرد بهتر براي محاسبات نسل‌هاي بعدي با استفاده از پردازنده‌هاي Ampere ارائه گرديده است، كه اين خصوصيت به تنهايي يك ويژگي قابل توجه در اين سري از سرور‌ها است. در ادامه همراه ما باشيد تا به تحليل و بررسي اين سرور اچ پي نسل جديد بپردازيم.

 وجه تمايز سرور HPE ProLiant RL300 Gen11:

سرور اچ پي ProLiant RL300 Gen11 در كنفرانسي كه در HPE Discover 2022 برگزار گرديد رونمايي شد. اين سرور از پردازنده هاي مانند Altra Max ،Ampere Altra و Ampere براي پردازش‌هاي cloud-native خود استفاده مي‌كند. از اولين ارائه دهنده سرورهايي كه محاسبات را براي كمپاني‌هاي ديجيتالي و ارائه دهندگان خدمات با بالا‌ترين كيفيت به‌وسيله cloud-native (ابربومي) راه اندازي مي‌كند كمپاني HPE است.

لازم به ذكر است كه اين سرور در سه ماه سوم سال 2022, به وسيله شعبات HPE و شركاي آن در دسترس قرار خواهد گرفت و در بازار تجهيزات شبكه به فروش مي رسد.

1.ارائه شده براي بارهاي كاري cloud-native يا ابر بومي:

سرور HPE مدل RL300 Gen 11 يكي از سرور‌هاي نسل بعدي است كه داراي قابليت محاسبه به وسيله تعداد هسته‌هاي بي‌شمار، عملكرد مناسب، قدرت پردازش با‌كيفيت بالا در بار‌هاي كاري cloud-native شناخته مي‌شود. اين سرور قدرت و توانايي پشتيباني از 128 هسته براي هر واحد سوكت را با بالاترين عملكرد ارائه مي دهد. به‌علاوه اين نوع سرور‌هاي نسل آينده عملكردي براي بارهاي كاري cloud-native با هسته‌هاي تك رشته‌اي با سرعت ثابت نيز ارائه خواهد داد.

2.عملكرد كاري فوق العاده بالا:

همانطور كه در بالا اشاره شد سرور HPE ProLiant RL300 Gen 11 از پردازنده‌ Ampere پشتيباني مي‌كند، چرا كه اين CPU به دليل بهرمندي از طراحي جديد، عملكرد بيشتري نسبت به رقباي خود در مصرف انرژي دارد. بنابراين؛ سرور HPE ProLiant RL300 Gen 11 بامصرف انرژي كمتر، عملكرد كاري بسيار بالايي را در اختيار كاربران قرار مي‌دهد.

با توجه به پردازنده هاي اين سرور كه به آن اشاره كرديم، سبب مي‌شود تا راندمان فني را به طور قابل توجهي افزايش دهد و از تاخير در پاسخگويي سرور‌ها جلوگيري كند.

3. مصرف انرژي كمتر با هسته هاي بيشتر:

يكي از مهم‌ترين ويژگي‌هاي انتخاب و خريد يك سرور براي هر كاربر، مصرف انرژي كم و قدرت بسيار بالاي آن دستگاه است. در گذشته اگر سروري قدرت بالايي داشت، به همان اندازه انرژي بيشتري صرف مي‌كرد و دچار نارضايتي كاربران مي‌شد.

امروزه با معرفي سرور HPE ProLiant RL300 Gen 11، كاربران مي‌توانند سروري را انتخاب كنند كه تا 128 هسته را براي يك واحد سوكت پيشتيباني مي‌كند در صورتي كه اين سرور مصرف انرژي كمتر و مناسب تري دارد. هر چه تعداد هسته ها بيشتر باشد قابليت انجام بار‌هاي كاري گوناگون قابل اجرا و قابل پردازش را ايجاد مي‌كند.

مشخصات ظاهري سرور اچ پي ProLiant RL300 Gen11: 

اين سرورها شامل ويژگي هايي هستند كه در زير به آنها اشاره خواهيم كرد:

• HPE ProLiant RL300 Gen 11 يك سرور 1U كه از نسل سرورهاي HPE ProLiant 11 گرفته شده است. 

HPE ProLiant RL300 Gen11 Front Bezel

• همانطور كه در تصوير زير مشاهده مي كنيد اين سرورها داراي تعداد 10 هارد 2.5 اينچي با ظرفيت 960GB مي باشد كه يك راه حل ذخيره سازي قديمي است و از  E.3 EDSFF بهره نمي برد.

HPE ProLiant RL300 Gen11 Front Drives

• در پنل پشت دستگاه، پورت مديريت iLo، دو پورت USB 3، پورت سريال و پورت VGA قرار دارد. دو منبع تغذيه كه يكي از آنها اختياري بوده، دو اسلات OCP NIC 3.0 و دو رايز قرار دارد. لازم به ذكر است كه هيچ كارت شبكه داخلي (NICs) در اين سرور طراحي نشده است.

*ilo مخفف عبارت Integrated Lights-Out Management است كه اين تكنولوژي يك پردازنده مديريت از راه دور سرور تعبيه شده بر روي مادر برد كه مختص سرور هاي HPE  است. IOL اين امكان را ميدهد كه از راه دور سرور هاي HP را مديريت، مشاهده و كنترل كنيد. از ويژگي هاي IOL مي توان به موارد زير اشاره كرد:

1. خاموش روشن كردن و يا ري استارت كردن سرور
2. آپديت، به روز رساني، راه اندازي سروريس ها و… از راه دور
3. اندازه گيري مقدار مصرف برق و انرژي
4. دسترسي از راه دور به بايوس و … همچنين دسترسي هاي رايگان ديگري در اختيار شما قرار مي دهد.

HPE ProLiant RL300 Gen11 Rear

• با زوم بر روي CPU، مي بينيم كه يك حافظه كامل 8 كانالي و دو DIMM در هر كانال دريافت مي كنيم. اين مجموعه كامل براي قطعات نسل فعلي Ampere است. اين سرور تك سوكت با 128 هسته تك رشته‌اي و حداكثر 16 اسلات DIMM، حداكثر 4 ترابايت رم را پشتيباني مي‌كند. اين سرور مبتني بر سيليكون Ampere است كه براي ارائه دهندگان خدمات و كمپاني‌هايي كه محيط كاري بومي ابري را به كار مي‌گيرند طراحي شده است.

HPE ProLiant RL300 Gen11 Internal Top Down Render CPU And ILO

• سرور HPE ProLiant RL300 Gen 11 از سه اسلات توسعه PCLe Gen4, و دو اسلات با توانايي open compute project (ocp) پشتيباني مي‌كند.
• در تصوير پايين در سمت راست، تراشه هاي ilo را كه بيشترين فضاي داخلي دستگاه را گرفته است مي‌بينيد. در قسمت بالايي ilo تراشه كانكتور OCP NIC 3.0 وجود دارد. قسمت قابل توجه تصوير زير بخش فوقاتي آن است كه به نظر مي‌رسد يك گزينه بوت داخلي M.2 باشد.

HPE ProLiant RL300 Gen11 Internal Top Down M.2 Render

 تقويت بازارهاي نوظهور محاسبات ابر بومي با HPE: 

با گذشت 30 سال رهبري اچ پي اي در نوآوري فناوري اطلاعات، امروزه راه حل‌هاي ايمن و عالي خود را به بازار ارائه دهنده خدماتي كه، در حال رشد هستند و همچنين شركت هايي كه بر روي محور ديجيتال كه داراي توسعه بومي فناوري اطلاعات هستند ،گسترش مي‌دهد.

HPE براي پشتيباني از طيف بيشتري از برنامه‌ها و مواردي كه دائما در حال تغيير هستند، عملكرد با كيفيت و راندمان انرژي بالايي را ارائه مي‌كند. همان‌طور كه گفته شد سرور معرفي شده HPE ProLiant RL300 Gen 11 براي هر واحد سوكت 128 هسته را پشتيباني مي‌كند.

سرور HPE ProLiant RL300 Gen 11 براي مشترياني مناسب است كه خدمات ديجيتال، جريان رسانه‌اي، پلتفرهاي اجتماعي، تجارت الكترونيك، خدمات مالي و يا آنلاين و حتي خدماتي كه ابر بومي ها مانند: SaaS ،LaaS و PaaS را ارائه مي‌دهند بهترين انتخاب است.

 اولين كاربر سرور HPE ProLiant RL300 Gen 11 كيست؟ 

كمپاني CloudSigma با عنوان يكي از ارائه دهندگان ابر، به يك پلتفرم بسيار با سرعت احتياج داشت كه داراي عملكرد بالا باشد كه در همين راستا سرور هاي HPE ProLiant RL300 Gen 11 را انتخاب كرد. اين شركت به تمامي مشتريان خود اين امكان را مي‌دهند كه به طور كامل بر روي سرور خود كنترل داشته باشند و همچنين محدوديت‌هاي مرتبط با نحوه استفاده مشتريان از منابع ابري خود را  به طور كامل حذف كرده است.

كمپاني CloudSigma، سرور‌هاي HPE ProLiant RL300 Gen 11 براي رفع احتياجات خود انتخاب كرده است. جنكين، مديرعامل CloudSigma گفته است:« با توجه به معيار‌هاي ما، سرور‌هاي HPE ProLiant RL300 Gen 11 با پردازنده Ampere راندمان بالايي دارد. اين ويژگي سبب مي‌شود تا اين امكان به ما داده شود كه هم به توانيم به اهداف خود برسيم و هم هزينه نهايي تحويل محصولات مشتريان را كاهش دهيم.»

 نكات فني و مختصر HPE ProLiant RL300 Gen 11: 

• يك پلتفرم 1 سوكتي 1U با پردازنده‌هاي با Altra Max ، Ampere Altra كه در ويژگي‌ سرور‌هاي سري HPE ProLiant يكسان است.
• انعطاف‌پذيري در SKU پردازنده‌هاي پشتيباني براي مشترياني كه بارهاي كاري گوناگوني دارند.
• افزايش عملكرد بالا و كاهش هزينه‌ها و مصرف انرژي.
• در هر سيستم 4 ترابايتي، حداكثر ظرفيت 16 DIMMS HSJ
• حداكثر سه اسلات توسعه PCLe و GEN4 و دو اسلات با قابليت OCP 3.0 براي انعطاف‌پذيري LO
• حداكثر 10 SSD و دو گزينه 2 NVME BOOT SSD

منبع : معرفي سرور HPE ProLiant RL300 Gen11

شركت ها و سازمان ها در سطوح مختلف از طيف گسترده از نرم افزارها شامل برنامه هاي مالي و حسابداري، اتوماسيون اداري مانند CRM و غيره استفده مي كنند كه سرورها وظيفه پردازش و نگهداري اطلاعات و در دسترس بودن آن را براي كاربران فراهم مي كنند.

سرورها در انواع و برندهاي مختلف توليد و به بازار عرضه مي شوند اما در اين ميان سرور هاي HP با قدرت و توانايي بالا ، انعطاف پذيري و فراواني قطعات ، از محبوب ترين و پر فروش ترين سرور هاي دنيا محسوب مي شوند. اين سرور ها با توجه به گذشت زمان و پيشرفت تكنولوژي با نسل هاي متفاوتي در بازار ارائه شدند كه بسته به نياز زيرساخت ها انتظارات متفاوت را برآورده مي كنند.

سرورهاي اچ پي به چهار دسته تقسيم مي شوند كه شامل Synergy، Blade ،Tower و Rack Mount بوده و دو دسته اول پر فروش ترين سرورهاي اچ پي به شمار مي روند.

خريد سرور اچ پي

سوئيچ سيسكو سري 2960 يكي از پرفروش ترين سوئيچ هاي شبكه ساخته شده توسط كمپاني سيسكو است كه يك سوئيچ لايه دو بوده كه براساس مك آدرس كار مي‌كند.

مزاياي استفاده از انواع سوئيچ سيسكو 2960:

1. انواع سوئيچ سيسكو 2960 داراي 8 تا ۴۸ پورت گيگابيت اترنت
2. براي اتصال از طريق پورت UPLINK مي‌توان از دو ماژول +SFP كه سرعت ۱۰G دارد استفاده كرد و يا چهار پورت گيگابيت
3. پشتيباني از يك سري از قابلت‌هاي لايه ۳ مانند استاتيك روت كه مي‌توان تا ۱۶ خط static route در آن نوشت.
4. قابليت stack نمودن سوئيچ‌ها تا ۸ عدد و ايجاد پهناي باندي معادل ۸۰ گيگابيت در سوئيچ هاي سري 2960S و 2960X
5. پشتيباني از POE بوسيله استاندارهاي ۸۰۲.۳at و ۸۰۲.۳af 
6. پشتيباني از Policy-Based Routing يا PBR
7. پشتيباني از MAC-based VLAN assignment كه در اين تكنولوژي از آدرس mac كاربر براي اختصاص vlan به او بهره مي‌بريم.
8. پشتيباني ازاستاندارد ۸۰۲.۱x كه در آن كنترل دسترسي به شبكه دقيق‌تر شده و امنيت شبكه را بالاتر مي‌برد.
9. پشتيباني ازقابليت port security و arp inspection در افزايش امنيت شبكه در لايه ۲
10. جلوگيري از جعل و سواستفاده از آدرس ip با ip source guard

خريد سوئيچ سري 2960 سيسكو

استوريج ها يكي از ابزارهاي مهم جهت ذخيره اطلاعات هستند كه انواع مختلفي دارند كه شركت ها و سازمان ها مي توانند بر حسب نياز، دستگاه مناسب را انتخاب نمايند. شما مي توانيد جهت مشاوره خريد استوريج با كارشناسان فني مسترشبكه تماس بگيريد. ما در اين مقاله مي خواهيم در رابطه با معماري LTFS، كاربردها، استاندارد LTFS Bulk Transfer و نرم افزار HPE StoreOpen صحبت كنيم پس در ادامه همراه ما باشيد.

تاريخچه معماري LTFS:

استاندارد LTFS بر اساس فرمت self-describing tape مي باشد كه اين استاندارد توسط شركت IBM توسعه يافته است. مشخصات فني LTFS در سال ۲۰۱۲ بخشي از خانواده استانداردهاي SNIA شد كه توسط IBM به SNIA اهدا گرديد تا به يك استاندارد باز در انجمن صنعت ذخيره سازي شبكه يا Storage Networking Industry Association تبديل شود.

LTFS چيست؟

LTFS مخفف Linear Tape File System مي باشد كه يك فرمت استاندارد صنعتي براي ضبط اطلاعات روي نوار مغناطيسي مدرن مي باشد. LTFS يك سيستم فايل است كه به فايل هاي ذخيره شده روي Magnetic Tape اجازه مي دهد تا به شيوه اي مشابه، به فايل هاي روي ديسك يا فلش مموري دسترسي داشته باشند.

LTFS هم به فرمت داده هاي ضبط شده بر روي نوار مغناطيسي و هم به اجراي نرم افزار خاصي اشاره دارد كه از اين قالب ديتا براي ارائه اينترفيس رابط سيستم فايل به ديتا ذخيره شده روي Magnetic Tape استفاده مي كند.

از جمله امكاناتي كه فرمت LTFS در اختيار كاربر خود مي گذارد شامل:

• پياده‌سازي LTFS با استفاده از نوار
• دسترسي هرچه ساده تر كاربر به داده‌هاي نوار با استفاده از ابزارها و واسط‌هاي آشنا
• امكان استفاده از چند پلت‌فرم و چند برند روي Tape كه قابليتInteroperability دارند، در نتيجه استانداردي غيرانحصاري براي تبادل داده است.
• محصولات multivendor
• به اشتراك گذاري داده‌ها

LTO چيست؟

درايوهاي LTO، در ابتدا براي ذخيره سازي كارت هاي اعتباري و يا ابرداده هاي متني ايجاد شده بودند كه در واقع حجم زيادي نداشتند و فايل هاي كوچكي در درايوهاي LTO ساخته مي شد و مورد استفاده قرار مي گرفت. در ابتدا، tape مغناطيسي به عنوان يك دستگاه ذخيره سازي اصلي استفاده مي شد. هنگامي كه تكنولوژي ديسك ها قابليت دسترسي تصادفي به داده ها را فراهم كردند، نقش tape ها بيشتر به سمت پشتيباني و بايگاني كردن اطلاعات ميل كرد. هنوز صنعت هايي وجود دارد كه Tape را به عنوان محل اصلي ذخيره و ضبط اطلاعات ترجيح داده اند، مانند ضبط فيلم.

tape ها، با LTO و (IBM’s Linear Tape File System (LTFS، نياز به نرم افزار بكاپ را حذف كرده اند. LTO-1 در سال 2000 راه اندازي شد و 100 گيگابايت (GB) اطلاعات در هر كارتريج را نگهداري مي كرد. از آن زمان، LTO Consortium يك نسل جديد از LTO را هر دو يا سه سال يكبار، با ظرفيت تقريبا دو برابر منتشر كرده است.

هنگامي كه ديسك و دسترسي تصادفي آن به بازار رسيد، آن را به طور عمده براي ذخيره سازي اوليه جايگزين Tape كردند. بعضي از سازمان ها، مانند رسانه ها و سرگرمي، و همچنين علوم و نظارت تصويري، به شدت از Tape مغناطيسي براي ذخيره سازي استفاده مي كنند، مخصوصا براي ظرفيت هاي بزرگ. لازم به ذكر است Tape بهترين گزينه براي بايگاني كردن مي باشد.

Magnetic Tape يكي از قديمي ترين فن آوري هاي ذخيره سازي داده ها است. در حالي كه Tape يك سيستم ضبط خطي است كه براي دسترسي تصادفي مناسب نيست به عنوان يك رسانه ذخيره سازي و بكاپ اوليه كاربرد ندارد، به دليل ظرفيت بالا، هزينه كم و دوام طولاني، براي آرشيو كردن اطلاعات مناسب است. اگر Tape بخشي از يك Library باشد، انتخاب و بارگذاري كارتريج درست در درايو Tape مي تواند زمان تأخير را افزايش دهد.

Tape library ها مجموعه اي از درايوها و tape cartridges ها را به همراه كل مجموعه داده هاي بكاپ در خود جاي مي دهد. در يك بايگاني، تاخير يك مسئله نيست. با آرشيو توسط Tape، همه چيز براي مدت زمان طولاني نگهداري مي شود و زمان بازيابي سريعي وجود ندارد.

بررسي نسل هاي LTO:

• LTO-1: حداكثر حجم ذخيره سازي در نسل اول در حالت Native و بدون در نظر گرفتن فشرده سازي، ۱۰۰ گيگابايت و با وجود فشرده سازي، ۲۰۰ گيگابايت بود. در اين نسل، نرخ فشرده سازي ۲:۱ بود. حداكثر نرخ انتقال اطلاعات در حالت Native، برابر با ۲۰ مگابايت در ثانيه و در حالت فشرده، ۴۰ مگابايت در ثانيه بود.
• LTO-2: ظرفيت ذخيره سازي و حداكثر نرخ انتقال اطلاعات در نسل ۲ نسبت به نسل ۱، دو برابر شد. به طوري كه حداكثر حجم ذخيره سازي در حالت Native برابر است با ۲۰۰ گيگابايت و با وجود فشرده سازي، ۴۰۰ گيگابايت بود. حداكثر نرخ انتقال اطلاعات در حالت Native، برابر با ۴۰ مگابايت در ثانيه و در حالت فشرده، ۸۰ مگابايت در ثانيه بود. LTO-2 در سال ۲۰۰۳ وارد بازار شد و قابليت حمايت از خواندن از / نوشتن بر LTO-1 را دارد.
• LTO-3: در سال ۲۰۰۴ وارد بازار شد و ظرفيت ذخيره سازي و حداكثر نرخ انتقال اطلاعات در نسل ۳ نسبت به نسل ۲، دو برابر شد. حداكثر حجم ذخيره سازي در حالت نيتيو ۴۰۰ گيگابايت و با وجود فشرده سازي، ۸۰۰ گيگابايت بود. حداكثر نرخ انتقال اطلاعات در حالت Native، برابر با ۸۰ مگابايت در ثانيه و در حالت فشرده، ۱۶۰ مگابايت در ثانيه بود. در LTO-3 قابليت WORM افزوده شد تا از اينكه اطلاعات Overwrite نمي‌شود مطمئن باشيم.
• LTO-4: سال ۲۰۰۷ بود كه نسل چهارم وارد بازار شد. حداكثر حجم ذخيره سازي در حالت Native، ۸۰۰ گيگابايت و با وجود فشرده سازي، ۱٫۶‌ترابايت بود. حداكثر نرخ انتقال اطلاعات در حالت Native، برابر با ۱۲۰ مگابايت در ثانيه و در حالت فشرده، ۲۴۰ مگابايت در ثانيه بود. در LTO-4 بود كه فناوري رمزگذاري اطلاعات با استفاده از AES افزوده شد كه با استفاده از الگوريتمي‌ خاص كه در سطح درايوهاي LTO پياده‌سازي شده، فشرده سازي را قبل از رمزگذاري ممكن مي‌كند.
• LTO-5: در سال ۲۰۱۰ نسل پنجم وارد بازار شد كه حداكثر حجم ذخيره سازي در حالت نيتيو، ۱٫۵‌ ترابايت و با وجود فشرده سازي، ۳‌ ترابايت بود. حداكثر نرخ انتقال اطلاعات در حالت Native، برابر با ۱۴۰ مگابايت در ثانيه و در حالت فشرده، ۲۸۰ مگابايت در ثانيه بود. در LTO-5 بود كه فناوري Partitioning يا پارتيشن بندي افزوده شد.
• LTO-6: در سال ۲۰۱۲ نسل ششم وارد بازار شد و حداكثر حجم ذخيره سازي در حالت Native برابر با ۲٫۵‌ ترابايت و با وجود فشرده سازي، ۶٫۲۵‌ترابايت است. حداكثر نرخ انتقال اطلاعات در حالت Native، برابر با ۱۶۰ مگابايت در ثانيه و در حالت فشرده، ۴۰۰ مگابايت در ثانيه بود. نسل ۶ نخستين نسل از LTO هست كه نرخ فشرده سازي در آن ۲٫۵:۱ هست در حالي كه تا قبل از آن و از نسل اول تا پنجم، نرخ فشرده سازي برابر با ۲:۱ بود. دليل آن هم وجود بافر فشرده سازي زيادتر است.
• LTO-7: در سال ۲۰۱۵ نسل ششم وارد بازار شد و حداكثر حجم ذخيره سازي در حالت Native برابر است با ۶‌ترابايت و با وجود فشرده سازي، ۱۵‌ترابايت است. حداكثر نرخ انتقال اطلاعات در حالت Native، برابر با ۳۰۰ مگابايت در ثانيه و در حالت فشرده، ۷۰۰ مگابايت در ثانيه بود. همچنين داراي آپشن WORM، رمزگذاري و پارتيشن بندي است.
• LTO-8: در سال ۲۰۱۷ وارد بازار شد و حداكثر حجم ذخيره سازي حالت Native برابر است با ۱۲‌ترابايت و با وجود فشرده سازي، ۳۰‌ترابايت است. حداكثر نرخ انتقال اطلاعات در حالت Native، برابر با ۳۶۰ مگابايت در ثانيه و در حالت فشرده، ۷۵۰ مگابايت در ثانيه بود. همچنين داراي آپشن WORM، رمزگذاري و پارتيشن بندي است.
• LTO-9: انتظار مي‌رود ظرفيت غيرفشرده ۲۴‌ ترابايت و ظرفيت فشرده ۶۰‌ ترابايت مهيا كند. LTO همچنان تاريخ مشخصي براي ارائه اين نسل اعلام نكرده و تخميني از نرخ انتقال اطلاعات هم ارائه نشده است.
• LTO-10: انتظار مي‌رود ظرفيت غيرفشرده ۴۸‌ترابايت و ظرفيت فشرده ۱۲۰‌ترابايت را مهيا كند.
• LTO-11: انتظار مي‌رود ظرفيت غيرفشرده ۹۶‌ترابايت و ظرفيت فشرده ۲۴۰‌ترابايت را مهيا كند.
• LTO-12: انتظار مي‌رود ظرفيت غيرفشرده ۱۹۲‌ترابايت و ظرفيت فشرده ۴۸۰‌ترابايت را مهيا كند. اما همچنان افزايش ظرفيت ديتا كارتريج‌ هاي LTO توانايي رشد بيشتري دارند.

استاندارد انتقال LTFS Bulk چيست؟

LTFS Bulk Transfer Standard (استاندارد انتقال انبوه LTFS) روشي را تعريف مي‌كند كه كدام مجموعه‌ فايل، اشياء و پوشه‌هاي سيستم منبع به سيستم مقصد منتقل شود. بعني به اين معني است كه كدام مجموعه‌ فايل، اشياء و پوشه‌هاي سيستم منبع به سيستم مقصد منتقل شود و به دليل ويژگي‌هاي اقتصادي و محيطي Tape، اين استاندارد در انتقال حجم زياد داده، براي LTFS مناسب است.

LTFS Bulk Transfer Standard براي استفاده در موارد زير بسيار مناسب هستند:

• انتقال حجم زيادي از داده ها به / از يك ريموت لوكيشن
• آپديت يا همگام سازي زير مجموعه اي از اطلاعات ذخيره شده در Remote Location
• انتقال حجم زيادي از ديتا به انترپرايز ديگري، كه به صورت كلود عمومي يا خصوصي است
• انتقال حجم زيادي از داده ها از يك ابر عمومي يا خصوصي
• انتقال حجم زيادي از اطلاعات از يك ابر عمومي يا خصوصي به ابر عمومي يا خصوصي ديگر

مزاياي استاندارد LTFS Bulk Transfer:

از جمله مزاياي استاندار انتقال انبوه LTFS:

• روشي يكسان براي آغاز و دريافت انتقال را فراهم مي‌سازد.
• مشخص مي‌كند كدام فايل‌ها بايد منتقل شوند و كدام ارتباطات براي انتقال بايد انجام شود.
• دستورالعمل نحوه قرار دادن فايل ها در Namespace مقصد را تعيين مي‌كند.
• تاييد صحت و كامل بودن انتقال را آسان مي‌سازد.
• Error Handling Recover Behaviors و را مشخص مي‌كند.
• روش پيشنهادي براي Bulk Transfer از بين كلود استوريج است. 

منبع : LTFS چيست