
OSPF در ميكروتيك چيست:
OSPF يا Open Shortest Path First كه يك پروتكل مسيريابي قدرتمند است كه در شبكه هاي پروتكل اينترنت (IP) استفاده ميشود. OSPF از الگوريتم هاي مسيريابي حالت پيوندي استفاده ميكند و در يك سيستم به صورت جداگانه عمل ميكند. اين پروتكل مسيريابي مبتني بر استاندارد باز مي باشد. كه امروزه توسط هر فروشنده اي استفاده مي شود چرا كه به يك استاندارد باز تبديل شده است.
OSPF از بزرگ ترين پروتكل هاي پركاربرد در شبكه هاي بزرگ است. كه براي پشتيباني از پوشش متغير Subnet (يا VLSM) و آدرس مسيريابي بين دامنه (CIDR) با طول متغير طراحي و توليد شده است. همچنين OSPF يك پروتكل مسيريابي Link state بوده كه قابليت اين را دارد تا ترافيك هاي مربوط به پروتكل IP را مديريت كند.
پروتكل OSPF نسخه هاي مختلفي دارد كه در حال حاضر از نسخه ۲ آن بيشتر استفاده مي شود. OSPF به صورت انحصاري توسط شركت ها ارائه ميشوند و يك پروتكل كاملا جامع و بدون وابستگي به هيچ برند خاصي است، تقريبا همه روترهايي كه در دنيا وجود دارند از پروتكل OSPF پشتيباني مي كنند.
اين پروتكل OSPF از الگوريتم Shortest Path First يا SPF كه به وسيله Dijkstra طراحي شده است، براي جلوگيري از به وجود آمدن Routing Loop در توپولوژي شبكه استفاده مي كند و به نوعي يك شبكه Loop Free ايجاد مي كند. پروتكل OSPF فرآيند Convergence سريعي دارد و از طرفي قابليت Incremental Update را نيز با استفاده از LSA يا Link State Advertisement فراهم مي كند.
پروتكل مسيريابي OSPF يك پروتكل Classless است و به شما اين اجازه را مي دهد كه براي طراحي يك ساختار سلسله مراتبي شبكه از VLSM و Rout Summarization به راحتي استفاده كنيد. در حال حاضر روتينگ پروتكل Rip از قديمي ترين پروتكل ها محسوب مي شود اين پروتكل distance vector مي باشد و از hop count به عنوان متريك استفاده مي كند. مشكل بزرگ پروتكل Rip محدود بودن آن به 15 هاب مي باشد.
انواع لينك در پروتكل OSPF:
يك لينك يا پيوند در اصل يك اتصال محسوب ميشود، بنابراين ارتباط بين دو روتر به عنوان يك لينك شناخته مي شود.
چهار نوع لينك در OSPF وجود دارد:
- پيوند نقطه به نقطه يا Point-to-point: پيوند نقطه به نقطه مستقيماً دو روتر را بدون هيچ ميزبان يا روتري در بين آنها، به هم متصل مي كند.
- پيوند گذرا يا Transient: هنگامي كه چندين روتر در يك شبكه متصل مي شوند، به عنوان پيوند گذرا شناخته مي شوند.
پيوند گذرا دو پياده سازي متفاوت دارد:
ـ توپولوژي Unrealistic: زماني كه همه روترها به يكديگر متصل مي شوند، به عنوان توپولوژي Unrealistic شناخته مي شود.
ـ توپولوژي Realistic: هنگامي كه يك روتر تعيين شده در يك شبكه وجود دارد، به عنوان توپولوژي Realistic شناخته مي شود. در اينجا روتر تعيين شده روتري است كه همه روترها به آن متصل هستند. تمام بسته هاي ارسال شده توسط روترها از طريق روتر تعيين شده ارسال مي شود.
- پيوند استوب يا Stub: شبكه اي است كه به يك روتر متصل است. داده ها از طريق يك روتر وارد شبكه مي شوند و از طريق همان روتر از شبكه خارج مي شوند.
- پيوند مجازي يا Virtual: اگر پيوند بين دو روتر قطع شود، مديريت مسير مجازي بين روترها را ايجاد مي كند و اين مسير نيز مي تواند طولاني باشد.
وضعيت هاي OSPF در ميكروتيك:
دستگاهي كه پروتكل OSPF را اجرا مي كند، از وضعيت هاي زير استفاده مي كند:
- Down: اگر دستگاه در حالت خاموش است، بسته HELLO را دريافت نكرده است. در اينجا، Down به اين معني نيست كه دستگاه از نظر فيزيكي از كار افتاده است. اين بدان معني است كه فرآيند OSPF هنوز شروع نشده است.
- Init: اگر دستگاه در حالت init قرار گيرد به اين معني است كه دستگاه بسته HELLO را از روتر ديگر دريافت كرده.
- 2WAY: اگر دستگاه در حالت 2WAY باشد، به اين معني بوده كه هر دو روتر بسته HELLO را از روتر ديگر دريافت كرده اند و ارتباط بين روترها برقرار مي شود.
- Exstart: هنگامي كه تبادل بين روترها شروع شد، هر دو روتر به حالت Exstart منتقل مي شوند. در اين حالت، Master و Slave بر اساس شناسه روتر انتخاب مي شوند. Master توالي اعداد را كنترل مي كند و فرآيند تبادل را آغاز مي كند.
- Exchange: در حالت Exchange ، هر دو روتر ليستي از LSA ها را براي يكديگر ارسال مي كنند كه حاوي توضيحات پايگاه داده است.
- Loading: در اين حالت، LSR، LSU و LSA رد و بدل مي شوند.
- Full : هنگامي كه تبادل LSA ها كامل شد، روترها به حالت Full تغيير مي كنند.
معايب پروتكل Open Shortest Path First:
از مهم ترين معايبي كه در پروتكل OSPF وجود دارد اين است كه OSPF براي نگهداري ليست OSPF Neighbor ها، توپوپولوژي شبكه كه شامل يك ديتابيس از تمامي روترها و Route هاي موجود در آن هاست و همچنين Routing Table خود روتر به حافظه RAM نسبتا بيشتري در مقايسه با پروتكل هاي Distance Vector نياز دارد.
همچنين پروتكل OSPF به قدرت پردازشي يا CPU بيشتري براي اجرا كردن الگوريتم SPF نياز دارد و همين موارد باعث مي شود كه OSPF در رده بندي پروتكل هاي مسيريابي پيچيده يا Complex Protocol قرار بگيرد. دو مفهوم بسيار مهم در مواردي كه مي خواهيد از پروتكل OSPF استفاده كنيد وجود دارند كه اولين مفهوم Autonomous System و دومين مفهوم Area مي باشد.
ويژگي هاي مهم پروتكل OSPF:
- پروتكل مسيريابي OSPF مي تواند بر روي چندين مسير با Metric هاي مساوي يا Equal-Metric حداكثر تا 6 مسير، Load-Blancing انجام دهد.
- اين پروتكل توانايي كار با IP V4 و همچنين IP V6 را خواهد داشت.
- اين پروتكل به علت طراحي به صورت ناحيه بندي باعث كاهش ترافيك آپديت خواهد شد.
- اين پروتكل از توانمندي VLSM پشتيباني مي كند.
- اين پروتكل محدوديتي روي تعداد Hop ندارد.
- پروتكل مسيريابي OSPF بر روي بسياري از محصولات شبكه مانند روترهاي شركت هاي غير سيسكو پشتيباني مي شود.
- از اين پروتكل در شكبه هاي بزرگ و گسترده استفاده مي شود.
- اين پروتكل اطلاعات مسيريابي را بين روترها از طريق Multicast ارسال و دريافت خواهد كرد.
- روترهاي موجود در پروتكل OSPF در صورت بروز تغيير با استفاده از ارسال پيام هاي LSA يا Link State Advertisment همسايگان خود را از وجود تغييرات آگاه خواهند كرد.
منبع:
آموزش OSPF در ميكروتيك
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید: